احتياط در ترك است .
دوم : خريد و فروش مال غصبى .
سوم : بنابر مشهور و احتياط خريد و فروش چيزى كه نزد مردم مال نيست ، مانند حيوانات درنده .
چهارم : كسب و خريد و فروش چيزى كه منافع معمولى آن تنها كار حرام باشد ، مانند اسباب قمار و آلات موسيقى و نرد و شطرنج .
پنجم : كسبى كه در آن ربا باشد .
ششم : فروش جنسى كه با چيز ديگر مخلوط است ، چنانچه آن چيز معلوم نباشد و فروشنده هم به خريدار نگويد ، مانند فروختن روغنى كه آن را با پيه مخلوط كرده است و اين عمل را غش مىگويند . پيغمبر اكرم ( صلى الله عليه وآله ) فرمود : از ما نيست كسى كه در معامله با مسلمانان غش كند يا به آنان ضرر بزند يا تقلب و حيله نمايد ، و هر كه با برادر مسلمان خود غش كند ، خداوند بركت روزى او را مىبرد و راه معاش او را مىبندد و او را به خودش واگذار مىكند .
( مسأله 1989 ) : فروختن چيز پاكى كه نجس شده و آب كشيدن آن ممكن است اشكال ندارد ، ولى اگر مشترى آن چيز را براى كارى بخواهد كه شرط آن پاك بودن است ، مثلا از قسم خوراكى است كه مىخواهد آن را بخورد ، بايد فروشنده نجس بودن آن را به او بگويد ، و بنابر احتياط واجب اگر لباس نجس باشد نيز به مشترى بگويد .
( مسأله 1990 ) : اگر چيز پاكى كه آب كشيدن آن ممكن نيست مانند روغن و نفت نجس شود ، چنانچه منفعت متعارف حلالى كه متوقف بر طهارت نيست ، داشته باشد معامله صحيح است ، ولى بر فروشنده واجب است نجس بودن آن را اعلام كند ، و اگر منفعت حلالى كه متوقف بر طهارت نيست ندارد ، معامله باطل است .
( مسأله 1991 ) : خريد و فروش دواهاى نجس و متنجس خوردنى جايز نيست ، به خصوص اگر از حيوان نجس العين يا مردار گرفته شده باشد ، مگر در صورت ضرورت ، يا جهت فائده غير حرام .

357