سقفى كه نزديك است خراب شود .
شرط پنجم : آن كه روى چيزى كه ايستادن و نشستن روى آن حرام است نباشد ، مانند جائى از فرش كه اسم خدا و آيات قرآن ، و اسماء انبياء و ائمه معصومين ( عليهم السلام ) ، و ساير مقدساتى كه نشستن و ايستادن بر آنها هتك و حرام است .
شرط ششم : آن كه جاى نمازگزار سقفش بقدرى كوتاه نباشد كه نتواند در آنجا راست بايستد ، همچنين آن قدر كوچك نباشد كه جاى ركوع و سجود نداشته باشد .
( مسأله 865 ) : كسى كه ناچار است در جائى نماز بخواند كه نمىتواند بايستد ، لازم است تا اندازه اى كه ممكن است قيام و ركوع و سجود را بجا آورد ، و اگر نمىتواند ركوع و سجود كند براى آنها با سر اشاره نمايد .
شرط هفتم : به احتياط لازم جلوتر از قبر پيغمبر ( صلى الله عليه وآله ) و امام ( عليه السلام ) نماز خواندن جايز نيست ، و بنابر احتياط بايد در حال نماز عقب تر از قبر آنها ايستاد .
شرط هشتم : آن كه مكان نمازگزار اگر نجس است به گونه اى تر نباشد كه رطوبتش به بدن يا لباس او برسد ، ولى محل سجده اگر نجس است هر چند خشك هم باشد نماز باطل است ، و احتياط مستحب آن است كه مكان نمازگزار اصلا نجس نباشد .
شرط نهم : بايد بنابر احتياط لازم بين مرد و زن در حال نماز چنانچه پرده يا ديوارى حائل نيست و مرد جلوتر نايستاده ، حدود پنج متر فاصله باشد .
( مسأله 866 ) : اگر زن برابر مرد يا جلوتر به فاصله كمتر از ده ذراع ( حدود پنج متر ) بايستد و با هم وارد نماز شوند ، بنابر احتياط واجب بايد نماز را دوباره بخوانند ، ولى اگر يكى زودتر از ديگرى نماز بخواند ، تنها كسى كه بعد مشغول نماز شده بايد نمازش را دوباره بخواند .
( مسأله 867 ) : اگر بين مرد و زن كه برابر هم ايستاده اند ، يا زن جلوتر ايستاده و نماز مىخوانند ديوار يا پرده يا چيز ديگرى باشد كه يكديگر را نبينند نماز هر دو صحيح است اگر چه بين آنها يك وجب هم فاصله نباشد .
شرط دهم : آن كه جاى پيشانى نمازگزار از جاى سر انگشتان پاى او بيش

163