مقدارى كه در وضو شسته مىشود و دستها تا مچ و روى پاها تا مچ پا لازم نيست ، اما براى يقين به پوشاندن مقدار واجب ، بايد مقدارى از اطراف صورت و قدرى پائين‌تر از مچها را هم بپوشاند .
( مسأله 775 ) : هنگام قضاى سجده يا تشهد فراموش شده ، همچون حال نماز بايد خود را بپوشاند ، و احتياط واجب آن است كه هنگام بجا آوردن سجده سهو نيز خود را بپوشاند .
( مسأله 776 ) : كسى كه عمدى يا از روى ندانستن وظيفه بر اثر تقصير ، عورتش را در نماز نپوشاند ، نمازش باطل است .
( مسأله 777 ) : نماز گزارى كه ميان نماز فهميد عورتش پيدا شده ، بنابر احتياط واجب بايد نماز را تمام كرده و دوباره بخواند ; ولى اگر پس از نماز بفهمد كه در نماز عورتش پيدا بوده ، نمازش صحيح است ، و نيز اگر در ميان نماز بفهمد كه قبلا عورتش پيدا بوده ، چنانچه الان پوشيده باشد .
( مسأله 778 ) : اگر لباس در حال ايستادن عورت را مىپوشاند ، ولى ممكن است در حال ديگر مانند ركوع و سجود نپوشاند ، چنانچه در آن حال عورت خود را به وسيله اى بپوشاند ، نمازش صحيح است ، ولى احتياط مستحب آن است كه با آن لباس نماز نخواند .
( مسأله 779 ) : كسى كه پوشاك ندارد مىتواند در نماز خود را به علف و برگ درختان بپوشاند .
( مسأله 780 ) : انسان در حال ناچارى مىتواند در نماز خود را با گل بپوشاند ، و احوط اعاده نماز با ايماء و اشاره ركوع و سجود است .
( مسأله 781 ) : هر گاه پوششى براى نماز ندارد چنانچه احتمال دهد كه پيدا مىكند ، احتياط واجب آن است كه نماز خود را تأخير بيندازد ، و اگر چيزى نيافت ، در آخر وقت مطابق وظيفه اش نماز بخواند .
( مسأله 782 ) : كسى كه براى پوشاندن خود در نماز حتى برگ درخت و علف و گل ولجن هم ندارد ، و گودالى كه در آن نماز بخواند هم نيست ، و احتمال

149