موجب نجس شدن آن نمىشود .
( مسأله 20 ) : اگر عين نجس مانند بول به آبى كه بيشتر از كر است برسد و بو يا رنگ يا طعم قسمتى از آن را تغيير دهد ، چنانچه مقدارى كه تغيير نكرده كمتر از كر باشد تمام آب نجس مىشود ، و اگر باقيمانده به مقدار كر يا بيشتر و به هم متصل باشد ، همان مقدار كه بو يا رنگ يا مزه نجاست گرفته نجس است .
( مسأله 21 ) : آبى كه فوران دارد ، اگر متصل به كر باشد و با اتصال بر آب نجس بريزد آن را پاك مىكند ، ولى اگر قطره قطره و يا قطعه قطعه روى آب نجس بريزد آن را پاك نمىكند ، مگر آن كه با گرفتن چيزى رويش آب آن پيش از قطره قطره شدن به آب نجس متصل شود ، و بنابر احتياط واجب آب فوران دار با آن آب نجس مخلوط گردد .
( مسأله 22 ) : اگر چيز نجس را زير شيرى كه متصل به كر است ، و تا پايان شستشو از كر كم نشود ، بشويند آبى كه از آن جدا مىشود اگر متصل به آب شير باشد و بو يا رنگ يا مزه نجاست نگرفته و عين نجاست در آن نباشد پاك است .
( مسأله 23 ) : اگر مقدارى از آب كر يخ ببندد و بقيه آن به اندازه كر نباشد ، چنانچه نجاست به آن برسد نجس مىشود ، و هر مقدار از يخ هم آب شود نجس است .
( مسأله 24 ) : آبى كه به مقدار كر بوده است و شك كنند كه از كر كمتر شده يا نه مانند آب كر است . و آبى كه كمتر از كر بوده و انسان شك دارد كه به مقدار كر شده يا نه ، حكم آب كمتر از كر را دارد .
( مسأله 25 ) : كر بودن آب به يكى از سه راه ثابت مىشود :
اول : خود شخص يقين كند .
دوم : آن كه دو مرد عادل خبر دهند .
سوم : شخص مورد اطمينانى كه آب در تصرف او است به كر بودن آن خبر دهد ، و مساحت يا وزن آب را خودش بررسى كرده باشد ، مانند اين كه صاحب منزل يا صاحب حمام بگويد : آب حوض كر است .

13