حق ، والنشور حق ، والصراط حق ، والميزان حق ، وتطاير الكتب حق ، و أن الجنة و النار حق ، و أن الساعة آتية لا ريب فيها ، و أن الله يبعث من في القبور سپس بگويد : أفهمت يا فلان و بجاى فلان اسم ميت را بگويد و ادامه دهد : ثبتك الله بالقول الثابت ، وهداك الله إلى صراط مستقيم ، عرف الله بينك و بين أوليائك في مستقر من رحمته . آنگاه بگويد : اللهم جاف الارض عن جنبيه ، واصعد بروحه إليك ، ولقه منك برهانا ، اللهم عفوك عفوك .
( مسأله 623 ) : مستحب است كسى كه ميت را در قبر مىگذارد ، با طهارت و سر برهنه و پا برهنه باشد ، و از طرف پاى ميت از قبر بيرون بيايد ، و غير از خويشان ميت ، كسانى كه حاضرند با پشت دست خاك بر قبر بريزند و بگويند :
إنا لله وإنا إليه راجعون ، و ميت زن را شخص محرمى در قبر بگذارد ، و اگر محرمى نبود خويشانش او را در قبر بگذارند .
( مسأله 624 ) : مستحب است ساختن قبر به صورت مربع يا مربع مستطيل ، و بلند كردن آن به اندازه چهار انگشت از زمين ، و گذاشتن نشانه اى روى آن تا اشتباه نشود ، و محكم ساختن آن تا به زودى خراب نشود ، و پاشيدن آب روى قبر ، و اين كه پس از پاشيدن آب حضار دستها را بر قبر گذاشته و انگشتها را باز كرده در خاك فرو برند ، و هفت مرتبه سوره مباركه انا انزلناه را بخوانند ، و براى ميت طلب آمرزش كنند ، و اين دعا را بخوانند :
اللهم جاف الارض عن جنبيه ، واصعد بروحه إليك ، ولقه منك رضوانا ، و أسكن قبره من رحمتك ما تغنيه به عن رحمة من سواك . و دعاهاى ديگرى كه در كتابهاى مفصل آمده است .
( مسأله 625 ) : مستحب است پس از رفتن تشييع كنندگان ، ولى ميت يا كسى كه از طرف ولى اجازه دارد ، دعاهائى را كه دستور داده شده به ميت تلقين كند .
( مسأله 626 ) : مستحب است پس از دفن صاحبان عزا را تسليت گويند ، ولى اگر مدتى گذشته به طورى كه بر اثر تسليت گوئى مصيبت يادشان مىآيد ،

117