( مسأله 612 ) : مخارج محكم كردن قبر در صورت لزوم و نيز مخارج انداختن به دريا را مىتوان از اصل مال ميت برداشت .
( مسأله 613 ) : زن كافره ميتى كه بچه در شكم او مرده يا هنوز روح در بدنش نيامده ، چنانچه پدر بچه مسلمان باشد ، بايستى در قبر به پهلوى چپ پشت به قبله خوابانده شود تا صورت بچه به سمت قبله باشد .
( مسأله 614 ) : دفن مسلمان در قبرستان كفار - اهل كتاب و غير آنها - ، و دفن كافر در قبرستان مسلمانان جايز نيست .
( مسأله 615 ) : دفن مسلمان در جائى كه بى احترامى به او است ، مانند جاى ريختن خاكروبه و كثافت ، جايز نيست .
( مسأله 616 ) : دفن ميت در جاى غصبى و در زمينى كه براى غير دفن كردن وقف شده - مانند مسجد - جايز نيست .
( مسأله 617 ) : دفن ميت در قبر مرده ديگر جايز نيست ، مگر آن كه قبر كهنه شده و ميت قبلى به كلى از بين رفته باشد .
( مسأله 618 ) : چيزى كه از ميت جدا مىشود ، هر چند مو و ناخن و دندانش باشد ، بنابر احتياط لازم بايد با او دفن شود . و دفن ناخن و دندانى كه هنگام زندگى از انسان جدا مىشود مستحب است .
( مسأله 619 ) : چنانچه بيرون آوردن كسى كه در چاه مرده ممكن نباشد ، بايد در چاه را بسته و همان چاه را قبر او قرار دهند ، مگر آن كه صاحب آن چاه راضى نباشد ، يا مانع ديگرى هست ، و يا دفن در چاه هتك حرمت او مىباشد .
( مسأله 620 ) : هر گاه بچه در شكم مادر بميرد و ماندنش در رحم براى مادر خطر داشته باشد ، بايد به آسانترين راه او را بيرون آورد .
( مسأله 621 ) : هر گاه مادر مرده و بچه در شكمش زنده است ، هر چند اميدى به زنده ماندن طفل را نباشد ، بايد بچه را در آورده و دوباره شكم مادر دوخته شود .

114