معين با شماره روزهاى مختلف يا روزهاى معين در وقتهاى مختلف خون حيض ببيند ، مثلا يك ماه از اول تا هفتم و ماه بعد از اول تا هشتم خون ببيند ( وقتيه ) ، و يا آن كه ماه اول از پنجم تا دهم و ماه ديگر از دوازدهم تا هفدهم خون ببيند ( عدديه ) .
چهارم : مضطربه كه چند ماه پياپى خون ديده ولى عادت معينى پيدا نكرده ، يا آن كه عادتش به هم خورده و هنوز عادت خاصى ندارد .
پنجم : ناسيه كه عادتش را فراموش كرده است .
احكام هر يك به ترتيب در مسائل آينده بيان مىشود :
1 - مبتدئه ( مسأله 475 ) : هر گاه مبتدئه كمتر از سه روز خون ببيند ، حكم استحاضه را دارد ، هر چند آن خون با نشانه هاى حيض و پشت سر هم باشد . و اگر مبتدئه از سه تا ده روز پياپى با نشانه هاى حيض خون ببيند ، حائض است . و همين طور اگر سه روز پياپى خون حيض ببيند آنگاه دو سه روزى پاك شود و دوباره خون ببيند كه مجموع هر دو زمان خون ديدن و پاك بودن از ده روز تجاوز نكند همه حكم حيض را دارد .
( مسأله 476 ) : اگر مبتدئه بيش از ده روز با نشانه هاى حيض خون ببيند بايد عادت خويشانش را حيض و بقيه را استحاضه قرار دهد ، و اگر خويشاوندى ندارد يا عادتشان مختلف است و يا عادت آنها را نداند ، ماه اول ده روز را حيض قرار دهد ، و در ماه‌هاى بعدى سه روز حيض و تا هفت روز احتياط كند .
( مسأله 477 ) : اگر مبتدئه بيش از ده روز خون ببيند كه از سه تا ده روز آن نشانه حيض دارد ، آنها را حيض قرار دهد و بقيه استحاضه است ، ولى هر گاه با فاصله كمتر از ده روز دو بار با نشانه حيض خون ببيند بايد عادت خويشان خود را حيض و بقيه را استحاضه قرار دهد . و اگر خويشاوندى ندارد يا عادتشان مختلف است طبق مسأله قبل عمل كند ، و احتياط واجب آن است كه در هر دو

91