شن يا ريگ هست ، اگر نجس شود با آب قليل نيز پاك مىگردد .
( مسأله 179 ) : زمين سنگ فرش و آجر فرش و زمين سختى كه آب در آن فرو نمىرود ، اگر نجس شود با آب قليل هم پاك مىگردد ، ولى بايد آن قدر آب روى آن بريزند كه جارى شود ، و غساله آن را هر بار با ظرف يا پارچه پاكى بگيرند .
( مسأله 180 ) : اگر ظاهر سنگ نمك و مانند آن نجس شود ، با آب قليل هم پاك مىشود .
( مسأله 181 ) : اگر از شكر نجس آب شده قند بسازند و در آب كر يا جارى بگذارند پاك نمىشود .
2 - زمين ( مسأله 182 ) : زمين با پنج شرط كف پا و ته كفش را پاك مىكند :
اول : آن كه با راه رفتن بر زمين پا و كفش نجس شده باشد .
دوم : آن كه زمين پاك باشد .
سوم : آن كه خشك يا نمناكى كه به صورت گل در نيامده باشد .
چهارم : آن كه اگر عين نجس مانند خون و بول ، يا متنجس مانند گل نجسى كه در كف پا و ته كفش هست ، به سبب راه رفتن يا ماليدن پا به زمين بر طرف شود .
پنجم : آن كه زمين بايد خاك يا سنگ يا آجر فرش يا شن و هر چه به طور طبيعى از زمين شمرده شود ، باشد ، و با راه رفتن روى فرش و حصير و سبزه ، كف پا و ته كفش نجس پاك نمىشود .
( مسأله 183 ) : پاك شدن كف پا و ته كفش نجس ، به سبب راه رفتن روى آسفالت و موزائيك و هر چه از معدن ساخته شده مانند قير و سيمان و آهك و گچ ، و روى جائى كه با چوب فرش شده ، محل اشكال است .
( مسأله 184 ) : براى پاك شدن كف پا و ته كفش بهتر است به اندازه پانزده ذراع دست يا بيشتر راه بروند ، اگر چه به كمتر از پانزده ذراع يا ماليدن پا به زمين

39