3 - انفيه كشيدن ، اگر نداند كه به حلق مىرسد ، و اگر بداند به حلق مىرسد جايز نيست .
4 - بو كردن گياهان معطر .
5 - نشستن زن در آب .
6 - استعمال شياف .
7 - تر كردن لباسى كه در بدن است .
8 - كشيدن دندان و هر كارى كه مايه خون آمدن از دهان بشود .
9 - مسواك كردن با چوب تر .
10 - بى جهت آب يا چيزى روان در دهان كردن .
11 - بوسيدن زن بدون قصد بيرون آمدن منى ، يا انجام كارى كه شهوت خود را به حركت آورد ، و اگر به قصد بيرون آمدن منى باشد روزه او باطل مىباشد .
جائى كه قضا و كفاره واجب است ( مسأله 1609 ) : اگر شب ماه رمضان جنب شود و به تفصيلى كه در مسأله ( 1581 ) گذشت بيدار شود و دوباره بخوابد و تا اذان صبح بيدار نشود تنها بايد قضاى آن روزه را بگيرد . ولى اگر مبطل ديگرى را عمدى انجام داد ، چنانچه مىدانسته آن كار روزه را باطل مىكند ، قضا و كفاره بر او واجب مىشود ، گرچه ارتماس در آب باشد بنابر احتياط واجب .
( مسأله 1610 ) : اگر به سبب ندانستن حكم كارى انجام دهد كه روزه را باطل مىكند ، چنانچه در فهميدن و ياد گرفتن حكم تقصير كرده باشد و در حين انجام آن احتمال مفطر بودن آن را مىداده ، قضا و كفاره بر او واجب است . بلكه با غفلت از مفطر بودن هم ، احتياط كفاره است ، و گر نه تنها قضا واجب مىباشد . ولى اگر عمدى به خدا و پيغمبر ( صلى الله عليه وآله ) و يا يكى از ائمه معصومين ( عليهم السلام ) ، و بنابر احوط به حضرت زهرا ( عليها السلام ) ، به دروغ نسبتى بدهد و بداند كه حرام است كفاره نيز واجب است ، گرچه نداند اين عمل روزه را باطل مىكند .

287