( مسأله 1545 ) : روزه دارى كه محتلم شده ، مىتواند بول كند اگر چه بداند به سبب بول كردن باقيمانده منى از مجرى بيرون مىآيد ، پيش از غسل يا پس از آن باشد . و چنانچه بداند ، احتياط آن است كه پيش از غسل بول كند .
( مسأله 1546 ) : كسى كه به قصد بيرون آمدن منى ، بازى و شوخى كند ، اگر چه منى از او بيرون نيايد ، بايد روزه را تمام كند ، و قضا هم بنمايد ، و اگر منى بيرون بيايد ، چنانچه مفطر بودن آن را مىدانسته كفاره نيز لازم است .
( مسأله 1547 ) : اگر روزه دار بدون قصد بيرون آمدن منى مثلا با زن خود بازى و شوخى كند ، چنانچه مطمئن است كه منى از او خارج نمىشود - هر چند اتفاقى منى بيرون آيد - روزه اش صحيح است . ولى اگر مطمئن نيست ، چنانچه منى از او بيرون آيد روزه اش باطل است ، و بايد تا آخر روز در ماه مبارك رمضان امساك كند ، سپس قضاى آن را بجا آورد .
5 - دروغ بستن به خدا و معصومين ( عليهم السلام ) ( مسأله 1548 ) : اگر روزه دار به گفتن يا نوشتن يا اشاره و مانند آن به خدا و پيغمبران و جانشينان پيغمبران ( عليهم السلام ) عمدى نسبتى بدهد كه دروغ است - هر چند فورى بگويد دروغ گفتم يا توبه كند - روزه او باطل است ، و احتياط لازم است كه به حضرت زهرا ( عليها السلام ) هم به دروغ نسبتى ندهد .
( مسأله 1549 ) : اگر بخواهد خبرى را كه نمىداند راست است يا دروغ ، بگويد ، بنابر احتياط واجب بايد از كسى كه آن خبر را گفته ، يا از كتابى كه آن خبر در آن نوشته شده حكايت كند .
( مسأله 1550 ) : اگر چيزى را به اعتقاد اين كه راست است از قول خدا يا پيغمبر حكايت كند سپس بفهمد دروغ بوده ، روزه اش باطل نمىشود .
( مسأله 1551 ) : اگر چيزى را كه مىداند دروغ است به خدا و پيغمبر نسبت دهد سپس بفهمد آنچه را كه گفته راست بوده ، بايد روزه را تمام كند و قضاى آن را هم بجا آورد .

278