با لباس نجس يا تيمم يا وضوى جبيره اى نماز مىخواند ، مىشود به او اقتدا كرد .
( مسأله 1411 ) : اگر امام جماعت به سبب بيمارى نتواند از در آمدن بول و مدفوع خوددارى كند ، نمىتوان به او اقتدا كرد ، و نيز زنى كه مستحاضه نيست نمىتواند به زن مستحاضه اقتدا نمايد .
( مسأله 1412 ) : بهتر است كسى كه بيمارى خوره يا پيسى دارد ، امام جماعت نشود ، و احتياط آن است كه به او اقتدا نكنند . و واجب است كسى كه حد شرعى بر او جارى شده امامت نكند و به او اقتدا ننمايند . و هم چنين اهل شهر ( خانه نشين ) به اعرابى ( صحرا نشين ) اقتدا نكند .
احكام جماعت ( مسأله 1413 ) : مأموم هنگام نيت بايد امام را معين نمايد ، ولى دانستن اسم او لازم نيست ، و اگر نيت كند اقتدا مىكنم به امام جماعت حاضر ، نمازش صحيح است .
( مسأله 1414 ) : مأموم بايد غير از حمد و سوره همه چيزهاى نماز را خودش بخواند ، ولى اگر ركعت اول يا دوم مأموم ، ركعت سوم يا چهارم امام باشد ، بايد حمد و سوره را بخواند .
( مسأله 1415 ) : اگر مأموم در ركعت اول و دوم نماز صبح و مغرب و عشا صداى حمد و سوره امام را بشنود ، هر چند كلمات را تشخيص ندهد بايد حمد و سوره را نخواند ، و اگر صداى امام را نشنود مستحب است حمد و سوره را بخواند ، ولى بايد آهسته بخواند و چنانچه از روى ندانستن حكم يا سهو يا فراموشى بلند بخواند اشكال ندارد .
( مسأله 1416 ) : اگر مأموم بعضى از كلمات حمد و سوره امام را بشنود احتياط لازم است كه حمد و سوره را نخواند .
( مسأله 1417 ) : اگر مأموم سهوى حمد و سوره را بخواند ، يا به خيال اين كه صدائى را كه مىشنود صداى امام نيست و حمد و سوره را بخواند سپس بفهمد صداى امام بوده ، نمازش صحيح است .

256