نام کتاب : مسائلى از فقه شيعه ( فارسي ) نویسنده : السيد محمد علي الأبطحي جلد : 1 صفحه : 145
( مسأله 754 ) : وقت فضيلت نافله عصر پيش از نماز عصر تا موقعى است كه آن مقدار از سايه شاخص كه بعد از ظهر پيدا مىشود به چهار هفتم آن برسد ، و تا پيش از اداء فريضه عصر هر وقت نافله را بخواند اداء است . و چنانچه بخواهد نافله ظهر يا عصر را پس از وقت آنها بخواند ، بايد نافله ظهر را پس از نماز ظهر و نافله عصر را پس از نماز عصر بخواند . ( مسأله 755 ) : وقت فضيلت نافله مغرب پس از پايان نماز مغرب است تا وقتى كه سرخى سمت مغرب كه پس از غروب آفتاب در آسمان پيدا مىشود از بين برود ، و بعيد نيست كه وقت آن به امتداد وقت نماز مغرب ممتد باشد . ( مسأله 756 ) : وقت نافله عشاء پس از پايان نماز عشاء تا نيمه شب است ، و بهتر است بدون فاصله پس از نماز عشاء خوانده شود . ( مسأله 757 ) : نافله صبح پيش از نماز صبح خوانده مىشود ، و وقت فضيلت آن پس از فجر اول تا هنگام پيدا شدن سرخى سمت مشرق است . و نشانه فجر اول در وقت نماز صبح گذشت . و مستحب است نافله صبح را نزديك فجر بدون فاصله پس از نافله شب بخوانند . ( مسأله 758 ) : وقت نافله شب از نصف شب تا اذان صبح است ، و بهتر آن كه نزديك اذان صبح خوانده شود . ( مسأله 759 ) : مسافر و كسى كه براى او سخت است نافله شب را پس از نيمه شب بخواند مىتواند آن را در اول شب بجا آورد . نماز غفيله ( مسأله 760 ) : نماز غفيله از نمازهاى مستحبى مشهور است كه بين نماز مغرب و عشاء خوانده مىشود ، و بنابر احتياط وقت آن تا پيش از ناپديد شدن سرخى سمت مغرب است . در ركعت اول آن پس از حمد بايد بجاى سوره اين آيه ها را بخواند : ( وذا النون إذ ذهب مغاضبا فظن أن لن نقدر عليه فنادى في الظلمات
145
نام کتاب : مسائلى از فقه شيعه ( فارسي ) نویسنده : السيد محمد علي الأبطحي جلد : 1 صفحه : 145