س 8 - امر به معروف و نهى از منكر نسبت به افرادى كه انسان ، نسبت به آنها آمريت ندارد و بايد بنحو خواهش و موعظه ، عملى شود ، واجب است يا نه ؟ .
ج - لازم است .
س 9 - فقهاء فرموده‌اند كه عهده دار شدن منصب ولايت يا قضاوت ، از طرف حاكم جائر ، جائز نيست . مگر در صورت اكراه و يا وقتى كه بتواند امر به معروف و نهى از منكر كند ، حال آيا مقصود ، تمكن از امر به معروف و نهى از منكر بالنسبه به خود حاكم جائر است يا هر كسى و آيا مطلق معروف و منكر هر چند جزئى باشد امر يا نهى آن مجوز ولايت از طرف حاكم جائر مىشود يا نه ؟ .
ج - ظاهرا مقصود ، اين است كه شخص بواسطه مقام قضاء بتواند احكام خدا را اجراء نمايد و با امر به معروف و نهى از منكر ، اقامه واجبات ، و جلوگيرى از منكرات نمايد كه غرضى كه از جعل قاضى در حكومت عدل ، حاصل مى شود حاصل گردد و الا مجرد تمكن از امر به معروف و نهى از منكر ، به يك نفر ، موجب جواز تولى قضاء از جائر نمىشود با اين كه فرموده‌اند ( لا يجلسه إلا نبي أو وصي أو شقي ) .
س 10 - شخص يقين دارد كه اگر به منزل فلان تاجر - كه قطعا وجوه ، در ذمه او هست - برود فلان مقدار بابت وجوه به او مىدهد و اگر نرود يقينا به ديگرى نمىدهد آيا رفتن او به منزل تاجر مزبور ، واجب مىشود يا نه ؟ .
ج - در صورتى كه مورد آن وجه باشد وجوب آن از باب بعث و الزام به فعل معروف ، بعيد نيست .
س 11 - كمك به كسى كه نماز نمىخواند ولى اعتقاد به وجوب آن دارد چگونه است ؟ .
ج - در صورتى كه ترك اعانت به او موجب تنبه و خواندن نماز شود اعانت نكنند مگر در موردى كه ترك اعانت ، موجب تلف او شود كه در اين صورت ، حفظ نفس او لازم است .
س 12 - زنى 28 ساله كارمند دولت ، چهار سال در ازدواج انقطاعى شخصى بوده و يك روز پس از انقضاء صيغه ، به عقد دائم ديگرى ، در آمده و هر چه به

516