بايد نمازش را تمام بخواند ، و اگر قصد مراجعت به وطن ، قبل از ده روز داشته است در برگشت از محلى كه رفته و در محل اقامه تا وطن ، بايد نماز را شكسته بخواند و در صورتى كه از جهت جهل به مسأله ، تمام خوانده باشد و بعد از وقت ، ملتفت شود قضا ندارد .
س 14 - هر گاه مسافر ، پس از قصد اقامه و خواندن يك نماز چهار ركعتى به محل ديگرى كه فاصله‌اش تا محل اقامه ، كمتر از چهار فرسخ است رفت و آمد كند ، و در دفعه آخر - به منظور اين كه در محل اقامه اگر چه كمتر از ده روز هم بماند نمازش تمام باشد - تصميم جدى گرفت كه يك مرتبه ديگر به آنجا برود در صورتى كه هيچ كارى در آنجا ندارد آيا همين اندازه ، كافى است يا نه ؟ و نيز اگر با اين تصميم ، حركت نمود و وقتى به محل اقامه رسيد از رفتن به آن محل پشيمان شد يا اين كه مانعى رسيد در اين چند روز نمازش در محل اقامه ، قصر است يا تمام ؟ .
ج - در فرض مسأله ، همان تصميم جدى به اين كه يك مرتبه ديگر به آن محل برود براى تمام خواندن نماز كافى است ، و در صورت پشيمان شدن از رفتن به آن محل ، يا وجود مانع هم نماز را تمام بخواند چون ميزان در قصر نماز ، انشاء سفر جديد است و در فرض مذكور ، اين شخص ، انشاء سفر جديد نكرده تا نمازش در محل اقامه ، شكسته باشد .
س 15 - هر گاه مسافر پس از اقامه ده روز و خواندن يك نماز چهار ركعتى ، به محل ديگرى كه فاصله‌اش تا محل اقامه ، كمتر از حد ترخص است رفت و آمد كند ، در دفعه آخر كه ديگر به آنجا بر نمىگردد و در محل اقامه هم قصد ماندن ده روز را ندارد نمازش در محل اقامه ، قصر است يا تمام ؟ .
ج - در فرض مسأله ، نماز او تمام است و اگر چه از همان محلى كه براى آخرين بار ، به آنجا رفته مسافر ، حساب مىشود ، لكن چون مسافر بايد پس از گذشتن از حد ترخص نماز را شكسته بخواند و در فرض مذكور ، اين شخص وقتى به محل اقامه مىرسد هنوز به حد ترخص نرسيده وظيفه‌اش تمام است و بايد هر وقت از حد ترخص گذشت قصر نمايد و مبدأ مسافرت را از محلى كه پس از تحقق اقامه به آنجا مىرفته حساب كند .

199