( مسأله 272 ) : مكروهات تخلى عبارتند از :
1 - نشستن به منظور تخلى در وسط راه و در كنار جوى آب و وسط آن هر چند آبى در آن نباشد ، و همچنين در زير درخت ميوه دار و محل افتادن ميوه ، و در جاهايى كه براى توقف قافله‌ها و كاروانها و مترددين مهيا شده [1] و نيز در مكانهايى كه بر محدث در آنها لعنت مىشود .
2 - بول كردن رو به قرص خورشيد و قرص ماه و در مقابل باد و در زمين سفت و سخت و در سوراخ جانوران و در آب جارى .
3 - ايستاده بول كردن .
4 - خوردن و آشاميدن و مسواك زدن در حال تخلى .
5 - استنجا كردن با دست راست همچنين با دست چپ اگر در آن انگشترى باشد كه بر روى آن نام خدا نقش [2] شده باشد .
6 - سخن گفتن به غير از ذكر خدا و قرائت آيت الكرسى و تسميت عطاس .
7 - بول كردن از بلنديها مانند بام خانه .
8 - بر قبر [3] و يا در ميان قبرها بول و غايط كردن .
9 - طول دادن در مستراح .

[1] محمد باقر شيرازى : اگر با تملك يا حيازت براى اين مقصد مهيا شده است اقوى عدم جواز است مگر به مقدار متعارف و لازم و خاصه در صورت مزاحمت ، والا احوط است و در مثل منى و مشعر و عرفات و امثال آن ، اين معنى قوى تر است .
[2] محمد باقر شيرازى : با داشتن اسم خداوند و مانند آن شكى در حرمت استنجاء ، با آن نيست زيرا كه ملازمه نجاست آن غالب يا كلى است .
[3] محمد باقر شيرازى : بر قبر اگر بنائى باشد اگر چه مختصر كه ملك صاحب آن باشد جايز نيست و همچنين اگر سبب هتك و بى احترامى به صاحب قبر باشد .

93