مى بارد و بر آن جارى مىشود [1] ، بر آنها ببارد ، پاك مى شوند [2] .
( مسأله 257 ) : اگر دست طفلى نجس باشد ولى او به نجاست آن عمل داشته باشد و طفل به همراه ولى خود در يك ظرف با رطوبت مسريه ، غذا بخورند دست طفل براى ديگران با احتمال تطهير ، محكوم به طهارت است [3] .
( مسأله 258 ) : برنج يا چيزى كه آب در آن نفوذ نمى كند و فشار بردار هم نباشد ، هرگاه رطوبت نجاستى به آن سرايت كند و خشك شود ، براى تطهير آن بايد دو مرتبه بنابر احتياط در آب كر يا جارى فرو ببرند تا آب به درون نفوذ كند [4] ، ولى اگر ظاهر آن نجس شده باشد با آب قليل هم پاك مىشود - حتى ظرف آنها - با سه مرتبه شستن بنابر احتياط [5] .

[1] محمد كاظم طباطبائى : گذشت كه مجرد اتصال عرفى كافى است .
[2] ميرزاى شيرازى : با شرط امتزاج در حال باريدن . محمد باقر شيرازى : گذشت كه چون باران از بالاترين نوع امتزاج است ، شرط امتزاج لازم نيست .
[3] محمد باقر شيرازى : اگر از افراد بى مبالات نباشند .
[4] محمد باقر شيرازى : گذشت كه با فرض رسيدن و نفوذ آب در باطن شيئى ، يك مرتبه در آب كر و جارى كفايت مىكند حتى در متنجس به بول ، اما نسبت به ظرف بلكه شستن ظرف حسن ذاتى ندارد و طريقت براى مظروف است و با اين وجود ، احتياط در قول و عمل اولى و طريق نجات است .
[5] محمد كاظم طباطبائى : بلكه بنابر اقوى نسبت به ظرف اگر از مصاديق اوانى باشد .

87