تقليد كند و ديگرى از مجتهدى كه غساله را نجس مىداند تقليد كند فرد ثانى بايد از هر چيزى كه آلوده به غساله نجس است اجتناب كند ، و در صورت عدم معاشرت [1] شخص دوم با شخص اول ، نيازى به اعلام شخص اول توسط شخص دوم نيست .
( مسأله 238 ) : اگر خون كمى به دست باشد و شخص آن را به زمين يا غير زمين بمالد و آن را ازاله كند ، دست پاك نمى شود ، بلكه بايد بوسيله آب آن را شست و تطهير نمود و همچنين است حكم اشياء صيقلى مانند شيشه .
( مسأله 239 ) : اگر در آب گوشتى كه مى جوشد خون بريزد هر چند مقدار آن كم باشد نجس مىشود و نيز اگر خونى توسط آب دهان از جايى ازاله شود ، آن مكان پاك نمى شود .
( مسأله 240 ) : آب خون يا آبى كه بسبب خون نجس شده باشد ، حكم آن مانند خون نيست و در مورد فرد نمازگزار معفو نيست .
( مسأله 241 ) : اگر ذره‌اى خون به آب كمتر از آب كر برسد دفعتا آن را نجس مىكند .
( مسأله 242 ) : خمره اى را كه نجس شده باشد و كمى گل نيز بر روى آن باشد ، اگر آن را دو مرتبه [2] بنابر احتياط زير آب كر و جارى ببرند بطورى كه آب در آن نفوذ كرده و آن آب مضاف نشود پاك است .
( مسأله 243 ) : هرگاه ظاهر نبات يا نمك سنگ نجس شود اگر چه آن را با

[1] محمد باقر شيرازى : و اما دادن آنچه را كه ميزبان طاهر مىداند و ميهمان نجس مىداند و بالعكس مشكل است اگر چه احتمال جواز آن هم وجود دارد .
[2] محمد باقر شيرازى : با فرض نفوذ آب ، نه رطوبت آن ، يك مرتبه در غير از نجاست بول كافى است .

83