كه وضو واجب مىشود وضو بگيرد و هنگامى غسل واجب مىشود غسل را انجام دهد و اگر پيش از اداء نماز مطمئن شد كه ديگر خون نخواهد ديد وضو يا غسل را اعاده كند [1] .
( مسأله 1800 ) : هرگاه در حين غسل يا وضو خونريزى قطع شود تأخير نماز با آن غسل يا وضو تا هنگامى كه دوباره خون ريزى شروع نشود جايز است .
مسأله 1801 ) : اگر مستحاضه بعد از نماز وارسى نمود و خونى نديد مىتواند با همان وضو نماز بعدى را بخواند هر چند كه بداند بعدا دوباره خون خواهد آمد .
( مسأله 1802 ) : داخل كردن انگشت در باطن عورت جهت طاهر نمودن آن واجب نيست بلكه مستحب هم نمى باشد اگر چه اگر چنين كند اشكالى ندارد .
( مسأله 1803 ) : اگر بعد از طهارت ، خون استحاضه در ظاهر قطع شود و از نظر زمانى فرصتى براى طهارت و نماز باقى باشد بايد صبر كند تا در باطن نيز قطع شود و سپس اعاده طهارت نموده و نماز را بجا آورد ولى اگر وقت تنگ باشد بر مستحاضه چيزى نيست و مىتواند با همان طهارت نماز را بخواند .
( مسأله 1806 ) : اگر در اثناء نماز خون قطع شود ، در صورتى كه علم به وسعت وقت نماز داشته باشد بايد نماز را قطع كرده و اعاده طهارت نمايد و سپس نماز را دوباره بخواند اگر چه احوط اتمام نماز و اعاده پس از آن با طهارت مجدد مى باشد .

[1] محمد كاظم طباطبائى - محمد باقر شيرازى : اعاده وضو يا غسل در صورتى است كه در اثناء و يا بعد از وضو يا غسل خون ديده باشد و در غير اين صورت اعاده لازم نيست .

572