وسعت و فرج باشد [1] و بهتر آن است كه در زمان عجز توبه كند هر چند كه بنابر احتياط توبه كردن مسقط كفار نيست .
( مسأله 1746 ) : طلاق زن حائض مدخول بها ، هر چند در دبر باشد ، در صورتى كه زن حامله نباشد و شوهر او حاضر و يا در حكم حاضر باشد ، صحيح نيست .
( مسأله 1747 ) : اگر مردى با اعتقاد به حائض بودن همسرش او را طلاق دهد و سپس معلوم شود كه پاك بوده ، طلاق او صحيح است ولى در صورت عكس آن طلاق باطل است .
( مسأله 1748 ) : گرفتن وضو پيش از انجام غسل شرط نيست اگر چه افضل و بلكه احوط است [2] ، البته به غير از غسل جنابت ، كه با انجام آن گرفتن وضو جايز نيست .
( مسأله 1749 ) : اگر به سبب نذر يا شبه نذر نماز يا روزه اى بر حايض واجب شده باشد احوط بلكه اقوى بجا آوردن قضاى آنها است .
( مسأله 1750 ) : هرگاه زنى حد اقل زمان مورد نياز جهت اداى نماز واجب را در اول وقت درك كند و سپس حائض شود قضاى آن نماز بر او واجب است [3] .

[1] محمد كاظم طباطبائى : احوط صدقه دادن به مسكين به مدى از طعام يا به مقدار سيرى او مى باشد و اگر بعدا براى او وسعتى حاصل شد بايد كفاره را بدهد .
[2] ميرزاى شيرازى - محمد باقر شيرازى : در غير از غسل جنابت ، بايد براى نماز و امثال آن وضو بگيرد .
[3] محمد كاظم طباطبائى : در صورتى كه كمتر از حداقل زمان را نيز درك كند اولى و احوط قضاء مى باشد .

560