صدق عيلوله حاصل شود كه در اين صورت نيازى به رعايت اين احتياط نيست .
( مسأله 1509 ) : زكات فطره ميهمان زمانى بر ميزبان لازم مىشود كه ميهمان غاصبانه وارد منزل او نشود والا بر خود ميهمان واجب مىشود و نه بر ميزبان .
( مسأله 1510 ) : اگر ميزبان فقير باشد و قدرت دادن فطريه ميهمان هر چند با قرض كردن [1] نداشته باشد واجب است كه ميهمان خودش فطريه خود را بپردازد البته در صورتى كه شرائط آن را داشته باشد و ليكن چنانچه ميزبان بتواند با قرض كردن و امثال آن زكات فطره ميهمان را بپردازد و اين كار را انجام بدهد ديگر از ميهمان ساقط مىشود و بلكه اگر هم ندهد ظاهر آن است كه وجوب آن از ميهمان ساقط است [2] .
( مسأله 1511 ) : هرگاه شخصى قبل از غروب آفتاب - هر چند به مقدار كمى - روز آخر ماه رمضان مالك بنده اى شود و يا صاحب فرزندى گردد پرداخت زكات فطره آنها بر او واجب است و در صورتى كه بعد از غروب آفتاب - هر چند به

[1] محمد باقر شيرازى : قرض كردن براى دادن فطريه براى خود شخص و واجب النفقه او غالبا واجب نيست تا چه رسد به ميهمان .
[2] ميرزاى شيرازى - محمد باقر شيرازى : احوط در هر دو فرض آن است كه ميهمان اگر غنى باشد خودش فطريه خود را بدهد و بلكه احوط آن است كه اگر صاحب خانه هم غنى باشد و عصيانا فطريه ميهمان را ندهد و ميهمان غنى باشد خودش فطريه خود را بدهد . محمد كاظم طباطبائى : احوط در هر دو صورت آن است كه خود ميهمان اگر غنى باشد فطريه خود را بدهد و بلكه خالى از قوت نيست ، بلى با عصيان ميزبان غنى و صدق عيلوله ، اقوى سقوط از عهده ميهمان است اگر چه احوط است .

477