( مسأله 1075 ) : هرگاه شخصى اجير شد كه چند سال نماز ديگرى را بخواند و بعضى از آن را خواند اما مىداند كه اگر باقى آن را بخواند وجه آن را به او نمى دهند ، اگر مابقى را نخواند اشكالى ندارد .
( مسأله 1076 ) در نماز استيجارى اگر شخصى بعضى از آن را خواند و فلج شد ، نمى تواند باقى آن را نشسته بخواند و اگر اجازه داشته باشد بايد به ديگرى بدهد والا بايد وجه آن را به مجتهد برساند [1] .
( مسأله 1077 ) : هرگاه شخص نيت نماز قضايش نماز صبح بود و به طور مثال سهوا به قضاى نماز ظهر و يا نماز عصر مشغول شد اگر نماز قضاى خودش باشد ، بايد عدول به نماز صبح نمايد و اما اگر نماز قضاى ديگرى باشد بايد همان را تمام كند و احتياطا اعاده كند [2] .
( مسأله 1078 ) : هرگاه شخصى نماز قضاى يقينى بر ذمه نداشته

= فراموش كرده باشد كه نماز ظهر يا نماز عصر را خوانده است اما اگر اعتقاد داشته باشد كه نماز آن شبانه‌روز را خوانده است و شروع به نماز ظهر كرد در اين صورت بايد مابقى نماز شبانه روز را بخواند و نماز ظهرى را كه خوانده صحيح است ان شاء الله تعالى و در مسأله وجه ديگرى نيز هست كه در محل خود مى باشد .
[1] محمد باقر شيرازى : اگر ممكن باشد آن را به صاحب آن برساند و در غير اين صورت به مجتهد برساند .
[2] ميرزاى شيرازى - محمد باقر شيرازى : فرق بين دو مسأله محل تأمل است و بلكه معلوم نيست . محمد كاظم طباطبائى : فرقى ما بين دو مسأله نيست پس اگر قضاى يقينى بر ذمه او باشد در هر دو مسأله بايد عدول كند و اعاده ندارد و اگر قضاى احتياطى باشد در هر دو مسأله بايد همان را تمام كند و اعاده هم بنمايد .

346