را كه در آن حالت خوانده قربة الى الله اعاده كند .
( مسأله 797 ) : اگر در قرائت جهرية آخر كلمه در بعضى جاها به جهت افتادن صدا در خيشوم آهسته خوانده شود اشكالى ندارد [1] .
( مسأله 798 ) : هرگاه بطور مثال كلمه‌اى از حمد يا سوره غلط خوانده شود و تكرار آن منجر به وسواس شود بايد به همان صورت اكتفا كرده و بگذرد .
( مسأله 799 ) : هرگاه شخص " بسم الله " را سهوا به قصد سوره اى گفت و سوره ديگرى را شروع كرد و در بين سوره ملتفت شد ، بايد رجوع به همان سوره نمايد و اگر موالات به هم بخورد بايد " بسم الله " را دوباره بگويد ، بلى اگر بين سوره ملتفت شود ، تعيين نكردن سوره در حال " بسم الله الرحمن الرحيم " گفتن به جهت غفلت اشكالى نداشته و بايد همان سوره را تمام كند .
( مسأله 800 ) : موالات هر فعلى نسبت به خود آن فعل است مثل موالات در حمد و سوره و تشهد و سلام و تسبيح ، و هر گاه نسيانا موالاتشان فراموش شود اشكالى ندارد به شرط آنكه آن را تدارك كند ، به خلاف موالات در اصل نماز كه اگر به هر صورتى فوت شود چه عمدا و چه سهوا نماز باطل مىشود [2] ولى اگر بطور مثال يك كلمه را عمدا مقدم بر ديگرى بدارد نمازش باطل نمى شود .
( مسأله 801 ) : خواندن سوره سجده در نماز مستحبى جايز است و

[1] ميرزاى شيرازى : مشكل است مگر آنكه از حد جهر بيرون نرود .
[2] ميرزاى شيرازى : بنابر احتياط . محمد كاظم طباطبائى - محمد باقر شيرازى : اگر صورت نماز محو نشود اقوى صحت نماز است .

257