( مسأله 474 ) : اگر شخصى جراحتى در پشت داشته باشد كه حكمش احتياطا جمع ما بين غسل جبيره و تيمم است ، هرگاه بعد از طهارتين و نماز ، محدث به حدث اصغر شود ، بايد احتياطا تيمم را بدل از غسل اعاده نمايد و احتياطا وضو هم بگيرد [1] ، به اين دليل كه اگر تكليفش غسل بوده اكنون كه حدثى از او سر زده بايد وضو بگيرد و اگر تكليفش تيمم بوده ، تيمم سابق او كه بدل از غسل بوده به حدث اصغر منتقض مىشود - چنانچه مشهور است - پس بايد براى مرتبه دوم تيمم بدل از غسل بگيرد .
( مسأله 475 ) : شخصى كه از كمر تا زانوى او و همچنين زير جامه او نجس شده باشد و نتواند آن را از خود جدا كند و از طرفى هم دسترسى به آب نداشته و يقين دارد كه تا غروب به آب نمى رسد بايد احتياطا [2] نماز خود را به تأخير بياندازد .
( مسأله 476 ) : اگر تمام لباس و بدن نمازگزار نجس باشد و آبى نيز در اختيار نداشته باشد تا با آن ازاله نجاست كند ، چه يك روز يا ده روز يا يكسال يا كمتر يا بيشتر و با آن حالت با تيمم نماز بخواند ، نماز او صحيح است و اعاده و قضا [3] نمى خواهد .

[1] محمد كاظم طباطبائى : اقوى كفايت وضو است همانطور كه گذشت .
[2] محقق خراسانى : مراعات اين احتياط لازم نيست . محمد كاظم طباطبائى : اقوى جواز مبادرت به تيمم و نماز است . محمد باقر شيرازى : اقوى بلكه اولى مبادرت است و بلكه تأخير نماز در اين صورت حسنى ندارد .
[3] محمد باقر شيرازى - در صورتى كه يكى از دو طهارت ( آب و يا خاك ) را انجام داده باشد والا حكم فاقد الطهورين را داشته و احتياط در قضاى نماز نيز مى باشد .

155