( مسأله 395 ) : اگر شخص در باقى بودن وقت به مقدار غسل يا وضو شك يا مظنه دارد بايد غسل يا وضوى خود را بجا آورد و در صورتى كه مظنه به باقى نبودن وقت دارد بايد تيمم كند [1] .
( مسأله 396 ) : در غسل جبيره اى كه نياز به تيمم داشته اگر قبل از تيمم غسلش باطل شد با بقاء عذر بايد وضو بگيرد و احتياطا تيمم بدل از غسل كند [2] و فريضه خود را انجام دهد ، و بعد كه نجاست دور زخم پاك شد بايد يك غسل ديگر با جبيره بر خود زخم انجام دهد و احتياطا وضو هم بگيرد و سپس نماز بخواند و اما بعد از بهبود زخم بايد احتياطا غسل را اعاده كند و وضو گرفته نماز بخواند .
( مسأله 397 ) : اگر شخصى بداند كه نمى تواند غسل كند و بايد تيمم نمايد هرگاه خود و همسر خود را جنب كند جايز است [3] و اشكالى ندارد و احوط [4] ترك آن است و همچنين است حكم در مورد زن .
( مسأله 398 ) : اگر شخصى در وسعت وقت از وضو يا غسل مأيوس بود و با تيمم نماز خواند و بعد از خواندن نماز عذرش بر طرف شد و هنوز هم وقت باقى است ، مستحب است [5] كه غسل يا وضو را بجا آورد و نماز را اعاده كند .

[1] شيخ انصارى : خوف و ترس هم در حكم مظنه است .
[2] محمد كاظم طباطبائى - محمد باقر شيرازى : يك تيمم بدل از غسل كافى است على الاقوى بلى تا عذر باقى است بايد وضو بگيرد .
[3] شيخ انصارى : بعد از دخول وقت فريضه جايز نيست على الاقوى .
[4] محمد باقر شيرازى : و اولى ترك است .
[5] محقق خراسانى : اولى آن است كه نماز يا غسل و يا وضو را رجاء اعاده نمايد . محمد باقر شيرازى : اولى بلكه احوط عدم ترك است .

137