2 - نفاس و احكام آن نفاس خونى است كه در هنگام زائيدن [1] از رحم زن خارج مىشود و ممكن است همراه با طفل خارج شود و يا بعد از خروج طفل باشد و خروج آن در هر وقت نيز ممكن است ولى شرط است كه مدت آن كمتر از ده روز باشد و چنين زنى را در اين مدت نفساء مى گويند .
( مسأله 1756 ) : حكم نفساء در واجبات و مستحبات و حرام و مكروه همانند حكم حائض است .
( مسأله 1757 ) : هرگاه بعد از گذشت ده روز از زائيدن ، خون ريزى شروع شود آن خون نفاس نخواهد بود [2] .
( مسأله 1758 ) : زائيدن ، تنها به تولد طفل كامل نمى شود ، بلكه اگر بطور به صورت غير كامل هم طفل سقط شود ، حكم زائيدن در نفاس صادق است هر چند مضغه و يا علقه باشد ، به شرط آنكه يقين كنند كه آنچه خارج شده

[1] محمد باقر شيرازى : خواه ولادت طبيعى باشد و يا بوسيله عمل جراحى و وسائل امروزه از مجراى طبيعى و يا غير طبيعى صورت گيرد و در صورتى كه از مجراى طبيعى نباشد احتياط شديد در جارى نمودن حكم نفساء ، در مورد چنين زنى است .
[2] محقق خراسانى - محمد باقر شيرازى : اگر بعد از ده روز خون ببيند احتياط در جمع بين تروك نفساء و عمل مستحاضه تا هيجده روز مى باشد و اين احتياط در ذات العاده نيز بايد مراعات شود .

562