بلكه آن را بكشند و پشت آن را راست نگاه دارند و مرفقين ( آرنج ) را بيرون كنند مانند دو بال ، و نيز مستحب است كه دو چشم خود را ما بين دو پا بياندازند .
( مسأله 860 ) : گفتن ذكر كبرى به سه مرتبه و يا هفت مرتبه و يا زيادتر از آن جايز است چنانچه مستحب است كه به عدد فرد آن را قطع كند و بعد از راست شدن و قرار گرفتن مستحب است كه بگويد : " سمع الله لمن حمده " و بعد از آن نيز تكبير بگويد .
( مسأله 861 ) : در حال ركوع ، سر را به پائين انداختن مكروه است و نيز جلو انداختن زانو و گذاردن هر يك از دو كف دست را بر ديگرى و يا ميان دو زانو [1] ، مكروه است بلكه احوط اجتناب از آن و خواندن قرآن در ركوع و سجود است .
سؤالاتى پيرامون احكام ركوع 1 - در واجبات تخييريه مثل وجوب حمد تنها ، و تسبيحات اربعه در ركعت سوم و چهارم و همچنين ذكر صغير و كبير در ركوع و سجود ، آيا جمع بين اين دو جايز است كه يكى را به قصد وجوب و يكى را به قصد قربت بخواند يا خير ؟
ج : حكم به جواز در ركوع و سجود ظاهر است و ليكن در حمد و تسبيحات

[1] محمد باقر شيرازى : در غير از زمان گفتن ذكر واجب والا احوط بلكه اقوى ترك است و بايد دست بر سر زانو باشد .

272