مسأله 102 - گوشت و دنبه و پيه [1] هر گاه نجس شوند ، به دو شستن پاك مىشوند ، اگر چه به آب قليل باشد .
مسأله 103 - ظرف يا دست هر گاه مثلا چرب شده باشد ، به چربى غليظى كه مانع باشد از رسيدن آب به آن چيز ، بايد چربى را بر طرف كرد تا آب به آن چيز برسد پاك مىشود و الَّا مشكل است اگر روى نجاست چرب شده باشد .
مسأله 104 - چربى مايع نجس اگر در آب كر بريزند پاك نمىشود .
مسأله 105 - متجنسى كه غساله اش مضاف بيرون آيد ، پاك [2] نمىشود مگر آن كه آب مطلق رنگين باشد غساله اش ضرر ندارد و پاك مىشود مگر رنگ نجاست باشد مثل خون كه به اين حالت پاك نمىشود .
مسأله 106 - چيزى كه آب نجس در آن نفوذ كرده باشد بايد خشكانيد آن را ، به قسمى كه دو دفعه [3] آب كر [4] يا جارى در آن نفوذ كند بنا بر احتياط و اگر آب در آن نفوذ نكند باطنش پاك نمىشود .
مسأله 107 - هر گاه آتش بگدازد چيز نجس را پاك نمىكند مگر آن كه خاكستر يا دود يا بخار [5] كند ، آن وقت پاك است و در پاك بودن ذغالش هم اشكال است .
مسأله 108 - هر گاه شخصى تقليد كند مجتهدى را كه غساله را پاك مىداند و ديگرى مجتهدى را كه نجس مىداند بايد اجتناب كند اين كه نجس مىداند از هر چيزى كه علم دارد كه ملوّث به غساله نجس است و با عدم علم ، معاشرت با آن شخص ضرر ندارد .
مسأله 109 - هر گاه صورت شخص نجس باشد مثلا و فراموش كند ازاله آن را و

[1] - ( ميرزا - يزدى ) يعنى ظاهر آن .
[2] ( يزدى ) اگر در آب كر يا جارى فرو برند و آب با وصف اطلاق در آن نفوذ كند پاك مىشود اگر چه به فشار در آن ، مضاف شود .
[3] ( يزدى ) اقوى كفايت يك دفعه است .
[4] ( يزدى - ميرزا ) يعنى در جايى كه تعدد بخواهد .
[5] ( ميرزا ) در بخار مطلقا نيست .

54