[ پيشگفتار ] [ مقدمه دبير كنگره ] بسم الله الرحمن الرحيم بى شك پيروزى انقلاب اسلامى به رهبرى امام عظيم الشأن راحل ( قدس الله نفسه الزكية ) و برپائى حكومت اسلامى بر مبناى ولايت فقيه بزرگترين رويداد تاريخ اسلام در دوران غيبت كبراى حضرت ولى عصر عجل الله تعالى فرجه الشريف است ، و نيز روشنترين دليل و برهان عينى و عملى بر حقانيت مبانى اعتقادى - فكرى مكتب تشيع ، و برپايى و توانائى فقه امام جعفر صادق ( صلوات الله عليه ) بر حل معضلات جامعهء بشر ، و ادارهء امور انسانها در پيشرفته ترين دورانهاى علمى و پيچيده ترين شرايط و روابط اجتماعى ، فرهنگى ، اقتصادى ، سياسى حاكم بر جامعه انسانى است .
بخشى از اين توانائى و پويائى فقه جعفرى محصول تلاشهاى طاقت فرسا و مخلصانه اى است كه توسط فقيهان وارسته و عالمان زاهد و خدا ترس در دورانهاى سياه اختناق و تحت فشار شكنندهء محروميتهاى مضاعفى كه از هر سو بر جامعهء تشيّع و به ويژه روحانيت فداكار شيعه تحميل مىشد انجام گرفته است .
بدون ترديد از جمله فقيهان وارسته اى كه در اين مجاهدت توانفرسا در مقدمترين صفوف كاروان فقاهت قرار دارد ، بلكه از بنيانگذاران تفكر فقهى معاصر شيعه به شمار مىآيد ، استاد فقهاى قرن اخير و تالى رتبه معصوم - در علم و عمل - شيخ

5