مسأله 76 - از دو ظرف يكى سركه و يكى شيره مثلا برداشت و مخلوط كرد پس فضلهء موش در آن ديد و نمىدانست كه از كدام بوده ، از هر دو اجتناب [1] كند .
مسأله 77 - هر گاه مو از بدن كنده شود و ريشهء آن با رطوبت باشد يا پوست كوچك بى روح از بدن كنده شود ، اگر چه المى [2] هم از كندن آن به بدن برسد نجس نيست .
مسأله 78 - هر گاه چيزى را شخص عاريه گرفت و نجس كرد ، بعد كه پس مىدهد ، اگر چيزى است كه عادتا با رطوبت استعمال مىشود ، مثل ظرف ، بايد اعلام [3] كند و الَّا ، مثل فرش واجب نيست و بهتر اعلام كردن است .
مسأله 79 - دود [4] روغن نجس و شعلهء هيمهء نجس ، نجس نيست .
مسأله 80 - هر گاه طعام متنجس را جماعتى خوردند و ممكن نيست تطهير اوضاع و اسباب ايشان و شخص ميزبان مطَّلع است ، لازم نيست [5] اعلام كند ايشان را و اگر عالم هم شوند هر جايى را كه يقين به نجاست آن دارند و ممكن است تطهير آن ، بايد تطهير كند و همچنين ميزبان نسبت به اوضاع خودش .
مسأله 81 - هر گاه منقار مرغى مثلا نجس شود و احتمال تطهير ندهى بعد از زوال عين در آب قليل زند ، احوط [6] اجتناب از اين آب قليل است .
مسأله 82 - چاه هر گاه نجس شود به رنگ يا بوى يا مزه نجاست ، به كشيدن آب تا تغيير بر طرف شود پاك مىشود ، امّا حاشيه چاه و اعضاى آبكش بالتّبع پاك

[1] - ( خراسانى ) اگر احتمال ثالثى ندهد .
[2] ( صدر ) در الم شديد احوط اجتناب است .
[3] ( خراسانى ) لزوم اعلام معلوم نيست .
[4] ( ميرزا - يزدى ) لكن هر گاه مجتمع شود و در آن اثر چربى روغن باشد مشكل است .
[5] ( نجفى ) احوط در صورت تسبّب اعلام است .
[6] ( خراسانى - صدر ) اين احتياط لازم نيست . ( يزدى ) لكن واجب نيست ، مجرد زوال عين كافى است .

47