شتر [1] ، يا دويست گاو كه اسم گاو بر او صادق باشد ، يا دويست حلَّه كه هر حلَّه دو پارچه يمنى است ، يا هزار مثقال شرعى طلاى خالص ، يا هزار گوسفند كه اسم گوسفند بر او صادق باشد ، يا ده هزار درهم كه هر درهمى دوازده نخود و نيم و يك عشر نخود نقره است .
مسأله 1361 - ديهء يهودى و مجوسى [2] كه جزيه مىدهند ، هشتصد درهم است .
مسأله 1362 - اما هر گاه كسى شخصى را به مهمانى طلبد و بعد او را از خانه بيرون كند با شرايطش تا آن شخص به منزل خود نرسيده تلف شود ، ضامن است [3] ميزبان - بقول علما - مسأله 1363 - هر گاه كسى افسار مالى را مىكشد مىرود ، هر گاه آن مال از دست اذيّت كسى كند [4] ديهء آن با آن كس است - به قول علماء - مسأله 1364 - هر گاه شخص سوار باشد و مال را بيازارد و آن مال غير را اذيت كند ، سوار ضامن است و اگر غير مال را بيازارد كه غير را ضرر كند ، يا سواره را بيندازد ، غير ضامن است .
مسأله 1365 - هر گاه شخصى كارى كند كه موى سر يا ريش مرد بريزد ، ديه كامل بايد بدهد .
مسأله 1366 - هر گاه موى زن را چنين كند كه نرويد ، ديه زن كه نصف ديه مرد است بايد بدهد .
مسأله 1367 - هر گاه شخص وضعى كند كه موى دو ابروى شخص بريزد و نرويد ، پانصد مثقال طلا بدهد ، يا ديه قتل ، بنا بر قول شيخ طوسى - رحمه الله - در « مبسوط » و در « خلاف » [1] هر گاه برويد ارش بايد بدهد .

[1] المبسوط فى فقه الاماميّه ، شيخ طوسى ، چاپ نجف ، المكتبة المرتضويه ، ج 7 ، ص 153 - كتاب الديات ، دية اللحية و شعر الرأس و الحاجبين . الخلاف ، شيخ طوسى ، چاپ دار المعارف الاسلاميه ، ج 3 ، ص 110 ، مسألهء 67 - كتاب الديات ، مسائل الشجاج و الجراح .
[1] ( يزدى ) كه داخل در سال شش شده باشد .
[2] ( يزدى ) و همچنين نصرانى .
[3] ( يزدى ) اگر محتمل باشد كه او كشته باشد به تفصيلى كه در محلش مذكور است .
[4] ( يزدى ) به سر ، يا دست .

318