تعزير شرعى همچنين است .
مسأله 1328 - كسى كه در حال انعقاد نطفه اش يكى از ابوينش ، يا هر دو مسلم بودند در حال بلوغ و عقل مرتد شد بعد توبه كند ، اميد هست كه بينه و بين الله توبه اش قبول [1] شود ، اما زوجه اش مشكل است كه به او بر گردد و مالش بر او حلال نمىشود .
مسأله 1329 - مرتدّ ملى تا سه دفعه احتياطا توبه او را قبول كنند و دفعه چهارم او را بكشند و هر گاه توبه نكند ، زوجهء او يا ديگرى بداند و بى اذن حاكم او را بكشند ، معلوم نيست جايز باشد .
مسأله 1330 - به دشنام دادن هر يك از چهارده معصوم عليهم السّلام يا ادّعاى پيغمبرى كردن يا شك در كلام پيغمبر [ صلَّى الله عليه و آله و سلَّم ] داشتن ، شخص مرتد مىشود و همچنين است دشنام دادن به ساير پيغمبران و انكار كردن ضرورى دين .
مسأله 1331 - هر گاه پيش از اقامه شهود زنا كننده توبه كند ، حد از او ساقط مىشود . [2] « و الله العالم بحقائق الامور »

[1] ( ميرزا ) در اين تأمل است . ( يزدى ) اقوى صحّت عبادات و قبول توبهء اوست بينه و بين اللَّه بلكه اقوى جواز تزويج جديد و مالك شدن اوست اموالى را كه بعد تحصيل كند . ( خراسانى ) بعيد نيست قبول توبه اش و صحت عباداتش ، اگر چه بايد كشته شود و مالش قسمت گردد و عيالش از آن جدا گردد .
[2] تا اينجا ، پايان نسخهء كتابخانهء مجلس شوراى اسلامى است و بقيهء مسائل از نسخهء ( ح ) مىباشد . همچنين پنج مسألهء آخر اين فصل از مسائل حدود است و جا داشت در فصل بعدى كه الحاقى به اين رساله مىباشد و در باب حدود و ديات است آورده شود ، ولى به جهت حفظ امانت همان گونه كه در نسخهء ( ح ) آمده است آورده شد .

312