خواهد به او ببخشد ، بايد قبض كند و به او ببخشد .
مسأله 1289 - شخص نذر كرد كه مال معينى را به شخص در روز معينى صرف خير كند مثلا ، آن روز ممكن نشد يا فقير بود نتوانست صرف كند بعد لازم نيست تلافى كند ، اما اگر تلافى كند احوط است .
مسأله 1290 - مخالفت نذر كردن ، كفّارهء آن مثل كفّارهء روزهء ماه مبارك رمضان است .
مسأله 1291 - عهد هم مثل نذر است ، اول بر هر چه قرار مىدهى به فارسى مىگويى ، بعد به عربى مىگويى : « عاهدت الله انه متى كان كذا فعلىّ كذا » كفايت مىكند . و صيغه يمين به فارسى اكتفا مىتوان كرد اما عربىاش اين است « با لله افعل كذا ، و الله افعل كذا ، تا لله افعل كذا » به هر يك اكتفا مىتوان كرد .
مسأله 1292 - اما در عهد و يمين [1] ، اذن شوهر براى زن و اذن پدر [2] و مادر [3] براى اولاد معتبر است و شرايط آنها مثل نذر است ، مگر آن كه يمين به مباح تعلَّق مىگيرد .

[1] - ( يزدى ) اقوى در يمين ، عدم اعتبار اذن است ، بلى با نهى پدر و شوهر منعقد نمىشود و اگر بعد مطلع شوند مىتوانند حلّ كنند و اما نهى و امضاء مادر پس مدخليّت ندارد . ( نجفى ) اعتبار اذن مادر مطلقا ثابت نيست و همچنين در نذر و اعتبار اذن پدر در عهد و نذر محل تأمل است و همچنين اذن شوهر در غير موردى كه منافى با حق او است .
[2] ( خراسانى ) و با امضاء لاحقه لزوم وفا است بلكه بعيد نيست .
[3] ( خراسانى ) اذن مادر يا امضاء آن شرط نيست .

305