مسأله 1191 - بيع نسيه به نسيه يا دين به دين جايز نيست .
مسأله 1192 - بيع [1] رأس المال شرط است كه مبيع و ثمن را بلكه اصناف آن و وصفش و وزن ثمن را و زمان آن را ظاهر كند نزد مشترى .
مسأله 1193 - بايد خبر دهد كه اين جنس را مشاعا خريدم يا آن كه با چند نفر شريك بوديم در خريدن آن يا آن كه بعضى از آن را شريك بوديم يا آن كه بعض آن نسيه بود و بالجمله آن چه باعث جهل مشترى و ضرر او مىشود كه نداند ، بايد گفت .
مسأله 1194 - شخص باغى را بفروشد بى قيد و شرط ، ميوه در درخت و زراعت در زمين آن را نكند ، ميوه و زراعت آن با بايع [2] است .
مسأله 1195 - هر گاه شخصى خانه خود را فروخت ، بى قيد و شرط ، و فوقانيش راهش در غير آن خانه هست ، آن فوقانى [3] مال بايع [4] است .
مسأله 1196 - هر گاه شخصى بفروشد عبدى يا كنيزى را لباس غير ساتر و مال ايشان با بايع است [5] و در ساترشان كلام است .
مسأله 1197 - اطلاق عقد اقتضا مىكند تسليم ثمن و مثمن را حالَّا ؛ پس واجب نيست تقدّم بايع بر مشترى به جهت قبض ، بلكه مساوى مىباشند .

[1] ( صدر ) عبارت اين مسأله صاف نيست .
[2] ( صدر ) يعنى ميوه و زراعتى كه در حال مبايعه موجود بوده است .
[3] ( خراسانى ) مگر آن كه قرينهء تعارف و عادت اقتضا نمايد دخول آن را در بيع .
[4] ( صدر ) مطلقا معلوم نيست .
[5] ( يزدى ) فرق بين ساتر و غير آن نيست .

287