مستحبى - و سهوا در دلش گذشت يا بر زبانش جارى شد نمازى ديگر ، چون ملتفت شد باكى نيست [1] ، همان نمازى است كه قصد داشت در اول ، عدول نمىخواهد .
مسأله 397 - اگر اول قصد نمازى كرد و تكبير گفت و بعد به خيال نمازى ديگر تمام كرد همان نماز كه اول قصد داشت ، حساب است [2] اگر در عدد ركعات موافق باشند .
مسأله 398 - انگشتر متنجس در غير دست و شبه [3] آن ممنوع است [4] ، بنا بر احتياط از براى نمازگزار ، اما فروختنش جايز است و احوط إعلام است .
مسأله 399 - هر گاه شخص در نماز قهرا حركت كرد اما به قسمى كه از صورت نماز گزار نيفتاد بعد كه قرار گرفت ذكر يا قرائتى در آن حال خوانده ، قربة إلى الله اعاده كند ضرر ندارد .
مسأله 400 - قرائت جهريّه كه آخرهاى كلمه بعضى جاها آهسته خوانده مىشود كه صدا در خيشوم مىافتد ضرر ندارد . [5] مسأله 401 - فرش زير مريض حكم لحاف رويش را ندارد كه بايد پاك باشد به جهت نماز .
مسأله 402 - معفوّ نيست مربّيهء طفل با قدرت شستن [6] جامه اش يا عاريه و اجاره گرفتن بدون مشقت . [7]

[1] - ( يزدى ) اگر مجرد خطور قلبى با جريان لسان و قصد نماز اوّل بر قرار باشد .
[2] ( صدر ) مطلقا معلوم نيست .
[3] ( يزدى ) اقوى جواز است .
[4] ( خراسانى ) گذشت حكم محمول نجس [ مسألهء 353 ] .
[5] ( يزدى - ميرزا ) مشكل است مگر آن كه از حدّ جهر بيرون نرود .
[6] ( ميرزا ) با قدرت و عدم مشقّت در تحصيل جامه - چه به خريدن و چه به اجاره - اشكال است و عدم عفو اقوى است .
[7] ( ميرزا ) على الاحوط . ( يزدى ) گذشت كه مطلقا مىتواند .

110