فصل 22 در شرايط قرائت و ساير اجزاى نماز است مسأله 482 - اگر شخص اخلال كند در نماز به حرفى يا حركت بنايى يا اعرابى يا تشديدى ، يا بدل كند حرفى را ، مثل آن كه « ذال » را « زا » بگويد يا اين كه « صاد » را « سين » بگويد يا حرفى را از غير مخرجش بگويد يا همزهء وصل را ثابت بگذارد و همزه قطع را ساقط كند يا اخلال به موالات و ترتيب كند ميان آيات و كلمات و حروف ، باطل مىشود نماز ، بلكه اقوى [1] و احوط اجتناب از وقف به حركت و وصل به سكون است و واجب نيست مراعات چيزهايى كه از محسّنات قرائت است ، مثل تفخيم و ترقيق و مدّ سنت و غير اينها .
مسأله 483 - ادغام كردن تنوين و نون ساكنه به حروف يرملون ، احوط [2] است ، خصوص با غنّه اش در واو و يا ، و كسى كه قرائت را درست نداند واجب است ياد گيرد نزد اهلش ، اگر چه به جماعت ممكن شود نمازش ، مگر كسى كه ممكن نشود او را درست كردن ، مثل لال ، امّا اگر مىتواند درست كند و وقت تنگ شده باشد و درست نشده احوط اقتدا كردن است و اگر ممكن نشود بدل بياورد از هر آيه ديگر كه بداند يا ذكرى بخواند به تفصيلى كه در مقام خودش ثابت است .

[1] - ( يزدى ) بلكه احوط . ( خراسانى ) اقوائيت معلوم نيست .
[2] ( يزدى ) لكن واجب نيست .

128