< فهرس الموضوعات > ضمانت اجراى شرط فعل ضمن عقد صلح خيار تخلف شرط در عقد صلح 373 . صلح مشروط ( صلح تمامى أموال به شرط صرف معادن آن در جهت خاصى پس از مرگ مصالح ) < / فهرس الموضوعات > < فهرس الموضوعات > 374 . صلح دعوى < / فهرس الموضوعات > و اما اگر تأخير از جهت عذر باشد ، به اين كه خواسته باشد رفع موانع كند مثلا ، پس ثبوت خيار معلوم نيست . مگر آن كه زمان عمل ، موقت به وقتى باشد كه آن وقت منقضى شود . كه در اين صورت ، خيار تخلف شرط ثابت است ( والله العالم ) .
< / السؤال = 9377 > < / السؤال = 9153 > < السؤال = 9379 > < السؤال = 9382 > سؤال 373 : شخصى تمام دارائى خودش را از منقول و غير منقول ، صلح مىنمايد به ديگرى ، والى ده سال قمرى اختيار فسخ مىگذارد از براى خودش كه خود مباشر فسخ شود به لفظ " فسخ نمودم " ولا غير ، و بعد ، از ذمه متصالح وجه معينى از مدت مسطوره مىخواهد در صورت فوت او در ظرف دو ماه به مصارف مقرره برساند . اين مباشرت فسخ و آن وجهى كه مىخواهد ، صحيح است ؟ يا مىشود وصيت ، و نسبت به ثلث او ممضى است ؟
جواب : بلى ، اگر تمام ما يملك خود را مصالحه نمايد به شخصى ، و در ضمن مصالحه شرط كند كه تا فلان مدت ، اختيار فسخ داشته باشد كه به مباشرت ولسان خود فسخ كند ، و ايضا شرط كند در ضمن همان مصالحه يا در ضمن مصالحه ديگر ، كه متصالح معادل آن ما يملك را يا مقدار معينى را بعد از موت او در مصارف مقرره صرف نمايد ، صحيح است ، از بابت شرط خيار بر وجه مفروض ، و هم از بابت شرط صرف در مصارف بعد از موت ، و از ثلث خارج نمىشود . چون بعنوان شرط ، الزام كرده است متصالح را ، پس بر متصالح لازم است كه صرف كند بر او ، و اين دخلى به وصيت ندارد .
بلى اگر ما يملك خود را مصالحه كند به مقدارى از مال منجزا و بعد وصيت كند كه آن مال را صرف او كند بعد الموت ، اين از باب وصيت است و به قدر ثلث آن ممضى است . چون شرط نكرده است در ضمن مصالحه . بلى اگر مصالحه كند به مقدار معينى ، و در ضمن مصالحه شرط كند كه آن مقدار را در مصارف او بعد موته صرف كند ، بعضى خيال كرده اند كه از باب وصيت است ، و لكن اقوى اين است كه اين نيز نافذ و ممضى است كه از باب وصيت نيست كه به قدر ثلث آن نافذ باشد ( والله العالم ) .
< / السؤال = 9382 > < / السؤال = 9379 > < السؤال = 9390 > سؤال 374 : دو نفر با هم ادعائى دارند و قرار بر مصالحه مىشود . يكى از اين دو نفر ، در محضر عالمى كاغذى مىنويسد به اين مضمون كه : " اگر فلان ادعا را با طرف خود مصالحه كنم ، قصد ندارم . " بعد ذلك حاضر مىشود و حقوق خود را مصالحه مىكند به مبلغى و

226