مشترى باشد ، پس هر دو جارى نيست . پس حمل تصرف ، كاشف از فسخ نيست ( والله العالم ) .
< / السؤال = 9382 > < / السؤال = 9379 > < السؤال = 8637 > < السؤال = 8973 > < السؤال = 9423 > سؤال 383 : حجة الاسلاما ! چه مىفرمائيد در اين مسأله شرعيه كه والد مرحوم اين اقل ، در زمان حيات خود ، املاك خود را به دو نفر از اولاد ذكور خود ، كه اين اقل و مرحوم حاجى محمود اخوى باشد ، صلح نمود . و غير از ما يك پسر صغير هم داشته ، و مرحوم حاجى محمود اخوى را وصى و اين اقل را ناظر قرار داده ، و اختيار صغير و اموال او را تا زمان كبر و رشد ، به وصى واگذار نموده ، و قرار است كه هر چه غير از مال الوصايه و املاكى كه با دو نفر صلح نموده از نقد و جنس ، تركه دارد كما فرض الله ما بين ورثه تقسيم نمايند .
مبلغى از نقد را كه حصه صغير بوده ، خود وصى بعنوان قرض قبول نموده و تمام مخارج صغير را تا زمان كبر و رشد ، وصى از مال خود متحمل شده ، دو سال قبل از كبير شدن صغير ، وصى مرحوم شده و اين اقل را وصى خود قرار داده ، آيا استقراض وصى مزبور خصوصا كه به همين ملاحظه ، مخارج صغير را هم از مال خود متحمل شده ، شرعا صحيح و نافذ است و صغير همان اصل نقد خود را مستحق است ؟ يا آن كه مىتواند بگويد : " تنخواه من ، داخل سرمايه شما بوده ، هر چه در اين مدت از تجارتى كه كرده ايد ، نفع حاصل شده مشترك است " .
و يا آن كه بگويد : " تا هنگام رشد ، نوكر من به تنخواه من معامله وتنزيل بدهد " .
وبعبارة اخرى ، وصى نقدينه صغير را بعنوان قرض برداشته و غبطه او را هم به دادن مخارج او ملاحظه نموده ، و در اين صورت منافع نقدينه كه در تجارت حاصل شده ، مال وصى است ، يا آن كه صغير مىتواند بگويد : " منافع تنخواه من ، مال من است و شريك تجارت شما نيستم " 1 .
وانگهى ، حكم مسأله بعد از فوت وصى تا زمان كبير شدن صغير چيست ؟ آيا اجل دين متحمل 2 شده صغير ، در اين دو سال شريك است يا آن كه در همان سر وعده كه دو سال بعد از فوت وصى ، اصل نقدينه خود را مستحق است و حق مطالبه تنزيل هم ندارد ؟
بسم الله الرحمن الرحيم وله الحمد

1 . هستم ظ . 2 . منحل ظ .

238