إسم الكتاب : رسالهء نجاة العباد ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 397)

مسأله 7 - اگر بچه اى در رحم مادر بميرد و بودنش در رحم براى مادر خطر داشته باشد ، بايد به آسانترين راه اگر چه به ريزه ريزه كردن بچه هم شد بيرون آورد ، در مرتبهء اول شوهر بايد مباشر بيرون آوردن شود ، اگر ممكن نشد به وسيلهء زنى كه استاد باشد و اگر ممكن نشد به وسيلهء محارم زن ، چنانچه ممكن نشد به وسيلهء نامحرم بايد بچه را بيرون آورد . اگر مادر بميرد و بچه در رحم او زنده باشد ، واجب است بچه را بيرون بياورند ، به اين طريق : جايى را كه مىشود بچه را سالمتر بيرون آورد شكافته و بعد از بيرون آوردن طفل آنجا را بدوزند و اگر براى بيرون آوردن ، همهء مواضع مساوى باشد احوط بيرون آوردن از طرف چپ است .
مسأله 8 - جايز نيست ميت را در جاى غصبى دفن كنند و اقوى جايز نبودن دفن در مساجد است .
مسأله 9 - جايز نيست دفن كردن كفّار در قبرستان مسلمانان ، و چنانچه دفن كردند بايد او را بيرون بياورند . و همچنين جايز نيست دفن كردن مسلمان در قبرستان كفار و چنانچه عمداً يا سهواً دفن شد ، اقوى جواز بيرون آوردن او است ، امّا در صورتى كه نسبت به ميت بىاحترامى باشد واجب است از آنجا بيرون آورند .
مسأله 10 - مستحب است گودى قبر تا چنبرهء گردن ، يا به اندازهء قامت انسان متوسط باشد . و نيز مستحب است اگر ميت مرد است قبل از داخل نمودن در قبر ، نزديك قبر به نحوى كه سر ميت در پايين قبر و اگر زن است در طرف قبله قبر بگذارند و يك دفعه داخل قبر ننمايند ، بلكه در دو سه ارشى قبر به زمين گذاشته و كمى صبر نموده ، پس از آن به نحوى كه گفته شد كنار قبر بگذارند و سپس داخل در قبر كنند . و نيز مستحب است كه بندهاى كفن را بعد از گذاشتن در قبر باز كنند ، و صورت ميت را روى خاك بگذارند و بالشى از خاك زير سرش قرار دهند و به پشت ميت خشتى يا كلوخى قرار دهند كه بر پشت برنگردد ، و مستحب است كسى كه ميت را در قبر مىگذارد با طهارت و سر برهنه و پا برهنه

61