مسأله 2 - اگر زن از حيض پاك شد جماع كردن با آن اشكال ندارد ، هر چند غسل نكرده باشد ، ولى احتياط مستحب آن است كه قبل از جماع فرج را بشويد .
مسأله 3 - اگر روزهاى حيض زن به سه قسمت تقسيم شود و مرد در قسمت اول آن با زن خود در قبل جماع كند ، بايد يك دينار طلا كفاره به فقير بدهد ، و اگر در قسمت دوم جماع كند نصف دينار ، و اگر در قسمت سوم جماع كند بايد ربع دينار بدهد ، و مراد از دينار سكه طلاى هيجده نخودى است .
مسأله 4 - اگر كسى نداند كه زن حيض است و با او جماع كند ، كفاره بر او واجب نيست .
مسأله 5 - جايز است در كفارهء جماع قيمت طلا را بدهد ، و اگر قيمت آن روزى كه جماع كرده با وقتى كه مىخواهد به فقير بدهد فرق كرده باشد ، بايد قيمت وقتى كه مىخواهد به فقير بدهد حساب كند .
مسأله 6 - اگر انسان بعد از آن كه در حال حيض جماع كرده و كفارهء آن را داده ، دوباره جماع كند ، باز هم بايد كفاره بدهد و چنانچه چند مرتبه جماع كند و در بين آنها كفاره ندهد ، احتياط واجب آن است كه براى هر جماع يك كفاره بدهد .
مسأله 7 - طلاق دادن زن در حال حيض به طورى كه در كتاب طلاق خواهد آمد ، باطل است .
مسأله 8 - بعد از آن كه زن از خون حيض پاك شد ، واجب است براى نماز و عبادتهاى ديگرى كه در آنها طهارت لازم است غسل كند ، و دستور آن مثل غسل جنابت است ، ولى براى نماز بايد پيش از غسل يا بعد از آن وضو هم بگيرد ، و اگر از غسل كردن عذر دارد ، بدل آن تيمم كند ، و اگر از وضو عذر دارد ، بدل آن تيمم كند ، و اگر از هر دو عذر دارد براى هر يك جداگانه تيمم كند .
مسأله 9 - اگر آب به اندازه اى باشد كه بتواند يا غسل كند يا وضو بگيرد ، بايد غسل كند و بدل از وضو تيمم نمايد ، و اگر فقط براى وضو كافى باشد و به

36