نگاه دارد براى صاحبش كه هر وقت پيدا شد به او برگرداند . سوم : گوسفند را به حاكم شرع و مجتهد وقت بدهد .
مسأله 5 - اگر چنانچه حيوانى كه پيدا شده است خودش منافعى دارد ، مثل اين كه شير دارد يا آن كه مىتوان از او بار كشيد ، در اين صورت مىتواند از آن استفاده كند و به مقدار خرجى كه براى حيوان كرده بردارد و بقيهء را براى صاحبش صدقه بدهد و اگر از خرجى كه كرده كمتر باشد مىتواند به صاحبش رجوع كند و بگيرد .
مسأله 6 - حيوانى كه در جاى آبادان پيدا شد و كسى آن را گرفت بايد از صاحبش جستجو كند و چنانچه او پيدا نشد ، يا آن كه خود او را صدقه بدهد و يا قيمتش را ، مثل مجهول المالك . و همچنين است اگر حيوانى كه مريض است و جايز است او را بگيرد گرفت و او را تصرف كرد .
مسأله 7 - در صورتى كه حيوانى در بيابانها و جاده هاى خارج شهرها و دهات پيدا شود ، پس اگر آن حيوان مىتواند خودش را از دشمنانش نگاه دارد و حفظ كند از درندگان كوچك ، مثل شغال و گرگ ، به اين معنى كه توانا است يا آن كه پر دو است و يا غير اينها ، پس در اين صورت حق ندارد كه او را گرفته و تصرف كند ؛ اگر چنانچه در چراگاه و كنار چشمه سار باشد . و يا آن كه بتواند براى خودش اين جايها را پيدا كند و اگر نمىتواند خودش را حفظ كند مثل گوسفند و كره شتر و گوساله ، مىتواند آن را بگيرد و اگر گرفت ، احتياط واجب آن است كه در جايى كه گرفته است آن را ، اگر كسى هست تعريف كند بلكه صاحبش پيدا شود و اگر در حوالى آن محل صاحبش پيدا نشد ، مىتواند آن را تصرف كند و ملك خود قرار دهد و بفروشد ، لكن اگر صاحبش پيدا شد ضامن است و مىتواند آن را براى صاحبش نگهدارى كند در اين صورت اگر بدون تعدى و تفريط تلف شد ضامن نيست .

356