مسأله 5 - امانتدار ( مستودع ) و كسى كه مال را امانت مىگذارد ( مودع ) بايد هر دو بالغ و عاقل باشند ، پس اگر انسان مالى را پيش بچه يا ديوانه امانت بگذارد ، و يا ديوانه و بچه مالى را پيش كسى امانت بگذارند صحيح نيست .
مسأله 6 - اگر انسان از نگهدارى امانت منصرف شود و وديعه را به هم بزند بايد هر چه زودتر مال را به صاحب آن يا وكيل يا ولى صاحبش برساند يا به آنان خبر دهد كه به نگهدارى مال حاضر نيست ، و اگر بدون عذر مال را به آنان نرساند و خبر هم ندهد ، چنانچه تلف شود ضامن است .
مسأله 7 - كسى كه امانت را قبول مىكند اگر براى حفظ آن جاى مناسبى ندارد بايد تهيه نمايد و طورى آن را نگهدارى كند كه مردم نگويند در امانت خيانت كرده و يا در نگهدارى آن كوتاهى نموده است ، و اگر در جايى كه مناسب آن نيست بگذارد و يا در نگهدارى آن كوتاهى كند و تلف شود ضامن است .
مسأله 8 - اگر مالك ، مالى را كه وديعه مىگذارد ، محل مخصوصى براى حفظ وديعه معين كند و معلوم شود كه به جاى ديگر گذاشتن آن راضى نيست امانتدار نمىتواند آن را به جاى ديگر منتقل نمايد ؛ اگر چه در جاى ديگر بهتر محفوظ بماند و اگر آن را منتقل كند و تلف شود ضامن است ، ولى اگر مال در محلى كه صاحب آن تعيين كرده در معرض تلف قرار گيرد مىتواند آن را به جاى ديگر نقل نمايد ، در اين صورت اگر تلف شود امانتدار ضامن نيست ، حتى در صورتى كه مالك از نقل آن نهى كند ، و احتياط مستحب در اين صورت مراجعه به حاكم شرع است .
مسأله 9 - اگر صاحب مال ديوانه شود ، كسى كه امانت را قبول كرده بايد فوراً امانت را به ولى آن برساند و يا به ولى آن خبر دهد ، و اگر بدون عذر شرعى مال را به ولى او ندهد و از خبر دادن هم كوتاهى كند و مال تلف شود بايد عوض آن را بدهد .
مسأله 10 - اگر صاحب مال بميرد امانتدار بايد مال را به وارث او برساند

265