نام کتاب : رسالهء نجاة العباد ( فارسي ) نویسنده : السيد الخميني جلد : 1 صفحه : 262
مسأله 7 - عاريه صحيح نيست در اموالى كه با استفاده بردن از آن عين مال از بين مىرود مانند نان و روغن و آشاميدنيها . مسأله 8 - عاريه دادن گوسفند براى استفاده از شير و پشم ، و عاريه دادن چاه براى استفاده از آب صحيح است . مسأله 9 - عاريه دهنده مىتواند هر وقت بخواهد مالى را كه به عاريه داده پس بگيرد و عاريه گيرنده نيز مىتواند هر وقت بخواهد آن را پس بدهد . مسأله 10 - زمينى را كه براى دفن ميت عاريه مىدهند ، بنا بر احتياط واجب عاريه دهنده نمىتواند نبش قبر كرده ميت را از آن خارج نمايد . مسأله 11 - اگر عاريه دهنده بميرد ، عاريه باطل مىشود و عاريه گيرنده بايد مال عاريه شده را به وارث او رد كند . اگر عاريه دهنده طورى شد كه شرعاً نتواند در مال خود تصرف كند ، مثلًا اگر ديوانه شد ، عاريه گيرنده بايد مال را به ولى او برگرداند . مسأله 12 - عاريه گيرنده بايد استفاده اى را كه عاريه دهنده تعيين كرده از مال ببرد ، و در كيفيت استفاده بايد مطابق روش معمول از مال استفاده كند ، پس اگر حيوانى را براى بردن بارى عاريه كند نبايد بيش از حدود معمول بر آن بار بگذارد ، و اگر از استفاده اى كه عاريه دهنده معين كرده و يا از حد معمول تجاوز كند غاصب و ضامن است ، و در صورتى كه غير از نوع استفاده اى كه عاريه دهنده تعيين كرده استفاده كند بايد اجرت آن را بدهد ، و اگر در انتفاع تعيين شده از حد معمول تجاوز كند بايد اجرت قدر زايد را بدهد . مسأله 13 - اگر در نگهدارى چيزى كه عاريه كرده كوتاهى نكند و از استفاده از آن هم زياده روى ننمايد و اتفاقاً آن چيز تلف شود ضامن نيست ، ولى چنانچه شرط كنند كه اگر تلف شود عاريه كننده ضامن باشد ، بايد عوض آن را بدهد . مسأله 14 - اگر مالى را كه عاريه كرده ، طلا و نقره باشد و تلف شود ؛ چه شرط ضمان كرده باشد و چه نكرده باشد ، بايد قيمت آن را بدهد اگر چه كوتاهى
262
نام کتاب : رسالهء نجاة العباد ( فارسي ) نویسنده : السيد الخميني جلد : 1 صفحه : 262