نام کتاب : رسالهء نجاة العباد ( فارسي ) نویسنده : السيد الخميني جلد : 1 صفحه : 22
مسأله 5 - وضو گرفتن در نهرهاى بزرگ مثل قنات و غير آن ؛ اگر چه انسان نداند كه صاحب آنها راضى است اشكال ندارد ، هر چند بداند بعضى از صاحبان آن صغير و يا ديوانهاند ، ولى اگر صاحبان آنها و يا يك نفر از آنها از وضو گرفتن جلوگيرى نمايند بايد از آنها وضو نگيرد ، بنا بر احتياط واجب . مسأله 6 - وضو گرفتن از حوض مدرسه اى كه انسان نمىداند آن حوض را براى همهء مردم وقف كردهاند يا براى محصلين همان مدرسه ، در صورتى كه معمولًا مردم از آن حوض وضو مىگيرند اشكال ندارد . مسأله 7 - كسى كه نمىخواهد در مسجدى نماز بخواند ، اگر نداند حوض آن را براى همهء مردم وقف كردهاند يا براى كسانى كه در آنجا نماز مىخوانند ، نمىتواند از حوض آن وضو بگيرد ، ولى اگر معمولًا كسانى كه نمىخواهند در آنجا نماز بخوانند از حوض آن وضو مىگيرند مىتواند از حوض آن وضو بگيرد . شرط چهارم : آن كه اعضاء وضو و مسح موقع شستن و مسح كردن پاك باشد . مسأله 8 - اگر يكى از اعضاء وضو نجس باشد و بعد از وضو شك كند كه پيش از وضو آنجا را آب كشيده يا نه ، چنانچه بداند موقع وضو ملتفت پاك بودن و نجس بودن آن نبوده وضو باطل است ، و اگر نداند كه ملتفت بوده يا نه ، وضو صحيح است و در هر صورت جايى را كه نجس بوده براى اعمال ديگر بايد آب بكشد . شرط پنجم : آن كه در اعضاء وضو مانعى از رسيدن آب نباشد . مسأله 9 - اگر انسان شك كند كه به اعضاى وضو چيزى چسبيده يا نه ، چنانچه احتمال او در نظر مردم به جا باشد و يا به بودن آن قبل از وضو يقين داشته ولى نمىداند الآن بر طرف شده يا نه ، بايد وارسى كند كه اگر چيزى به اعضاى وضوى او چسبيده بر طرف كند .
22
نام کتاب : رسالهء نجاة العباد ( فارسي ) نویسنده : السيد الخميني جلد : 1 صفحه : 22