مسأله 5 - احوط آن است كه زيادتر از مؤنهء سال به سيد خمس ندهند چنانچه براى مستحق هم بنا بر احوط جايز نيست گرفتن آن .
مسأله 6 - اقوى جواز نقل خمس است به شهر ديگر ، بلكه بسا مىشود كه به سبب بعض مرجحات رجحان داشته باشد ، حتى با وجود مستحق در بلد خمس ، لكن اگر به نقل تلف شود در راه ضامن است ، و اگر در بلد خود مستحق خمس موجود نباشد با تلف در راه ضامن نيست ، چنانچه اگر به اذن مجتهد نقل كند باز هم ضامن نخواهد بود حتى با وجود مستحق در بلد .
مسأله 7 - اگر مستحق در بلد خمس موجود نباشد و بعدها هم مترقب نباشد وجود آن ، در اين صورت نقل به بلد ديگر واجب است .
مسأله 8 - اگر مجتهد جامع الشرائط در شهر خودش نباشد متعين است نقل سهم امام از شهر خود به آن شهرى كه مجتهد در آن است و يا اذن گرفتن از او در صرف آن در شهر خودش .
مسأله 9 - جايز نيست سيد بابت خمس ، چيزى از مالك بگيرد و دوباره به او رد كند ، مگر در بعض موارد مثل آن كه مبلغ زيادى بابت خمس مديون باشد و قدرت بر اداء نداشته باشد و اميد بر قدرت اداء آن هم نداشته باشد و بخواهد ذمه خود را بريء كند و علاجى هم نداشته باشد ، كه در اين صورت جايز است سيد احسان به او نمايد و مبلغى را كه از او گرفته بابت خمس ، به سبب عجز ، به او رد كند و به اين حيله ذمه اش را فارغ نمايد ، لكن احتياط واجب آن است كه به اذن مجتهد باشد .

203