است مىتواند براى كسرى مخارجش زكات بگيرد .
مسأله 4 - فقيرى كه خرج سال خود و عيالاتش را ندارد اگر خانه اى دارد كه ملك اوست و در آن نشسته و يا مال سوارى دارد ، چنانچه بدون اينها نتواند زندگى كند اگر چه براى حفظ آبرويش باشد ، مىتواند زكات بگيرد . و همچنين است اثاث خانه و ظرف و لباس تابستانى و زمستانى و چيزهايى كه به آنها احتياج دارد ، و فقيرى كه اينها را ندارد اگر به اينها احتياج داشته باشد ، مىتواند از زكات خريدارى نمايد .
مسأله 5 - فقيرى كه ياد گرفتن صنعت براى او مشكل نيست ، بنا بر احتياط واجب بايد ياد بگيرد و با گرفتن زكات زندگى نكند ، ولى تا وقتى مشغول ياد گرفتن است مىتواند زكات بگيرد .
مسأله 6 - كسى كه مخارج سالش را داشته ، اگر مقدارى از آن را مصرف كند و بعد شك كند كه آن چه باقى مانده به اندازهء مخارج سال او هست يا نه ، نمىتواند زكات بگيرد . و كسى كه مخارج سالش را نداشته ، اگر مقدارى به دستش بيايد و شك كند كه اين مقدار به اندازهء مخارج سال او هست يا نه ، مىتواند زكات بگيرد ، و اگر در نزدش مقدارى باشد و نداند به مقدار مؤنهء سال است و حالت سابق را هم نداند ، نبايد زكات بگيرد .
مسأله 7 - كسى كه مىگويد فقيرم و معلوم باشد كه فقير است ، مىشود به او زكات داد ، و چنانچه قبلًا فقير بوده و حالا معلوم نيست كه فقير هست يا نه ، باز هم مىتوان به او زكات داد ، ولى اگر قبلًا فقير نبوده و حالا ادعا مىكند كه فقيرم چنانچه از گفتارش يا از ظاهر حالش ظن به فقر او حاصل نشود ، نمىتوان به او زكات داد ، بنا بر احتياط واجب ، و همين طور اگر سابقه اش معلوم نباشد .
مسأله 8 - كسى كه بايد زكات بدهد ، اگر از فقيرى طلبكار باشد مىتواند طلبى را كه از او دارد بابت زكات حساب كند .
مسأله 9 - چيزى را كه انسان بابت زكات به فقير مىدهد ، لازم نيست كه به

184