نام کتاب : رسالهء نجاة العباد ( فارسي ) نویسنده : السيد الخميني جلد : 1 صفحه : 161
إسم الكتاب : رسالهء نجاة العباد ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 397)
مسأله 5 - اگر آب دهان در فضاى دهان روزه دار جمع شود و آن را فرو برد اگر چه عمداً متذكر چيزى مانند ترشى شده باشد كه سبب جمع شدن آب دهان است روزهء او صحيح است . مسأله 6 - آب بينى چنانچه به فضاى دهان نرسد و فرو رود اشكال ندارد . امّا چنانچه به فضاى دهان رسيد ، احتياط واجب آن است كه آن را فرو نبرد . مسأله 7 - اگر مگس در گلوى روزه دار برود چنانچه ممكن باشد بايد آن را بيرون آورد و روزهء او باطل نمىشود . < فهرس الموضوعات > آن چه براى روزه دار مكروه است < / فهرس الموضوعات > آن چه براى روزه دار مكروه است مسأله 1 - چند چيز براى روزه دار مكروه است و از آن جمله است : اول : دوا ريختن و سرمه كشيدن به چشم ، در صورتى كه مزهء آن به حلق نرسد ، و چنانچه اكتحال با چيزهاى معطر و امثال آن صورت نگيرد كراهت ندارد . دوم : انجام دادن هر كارى كه مانند خون گرفتن و حمام رفتن باعث ضعف مىشود ، انفيه كشيدن اگر نداند كه به حلق مىرسد و اگر به حلق برسد و فرو برد روزهاش باطل مىشود ، بو كردن گياهان معطر ، نشستن زن در آب ، تر كردن لباس كه در بدن است . سوم : كشيدن دندان و هر كارى كه به واسطهء آن از دهان خون بيايد ، بىجهت آب يا چيزى در دهان كردن . همچنين مكروه است انسان بدون قصد بيرون آمدن منى زن خود را ببوسد يا كارى كند كه شهوت خود را به حركت آورد . < فهرس الموضوعات > جاهايى كه قضا و كفاره واجب است < / فهرس الموضوعات > جاهايى كه قضا و كفاره واجب است مسأله 1 - اگر انسان روزه دار در ماه رمضان عمداً قى كند ، فقط بايد قضاى آن روز را بگيرد ، ولى اگر كار ديگرى كه روزه را باطل مىكند عمداً انجام دهد ، در صورتى كه مىدانسته آن چيز روزه را باطل مىكند ، قضا و كفاره بر او واجب
161
نام کتاب : رسالهء نجاة العباد ( فارسي ) نویسنده : السيد الخميني جلد : 1 صفحه : 161