اين كه سفر او كمتر از هشت فرسخ است تمام بخواند ، وقتى بفهمد كه سفرش هشت فرسخ بوده نمازى را كه تمام خوانده در وقت اعاده ، و در خارج وقت قضاء نمايد .
مسأله 6 - روزه حكم نماز را دارد در صورت جهل ، لكن در صورت فراموشى واجب است بر او اين كه قضاء نمايد .
مسأله 7 - كسى كه سفر خود را فراموش كرده ، اگر متذكر شود در وسط نماز ، پس اگر قبل از داخل شدن در ركوع ركعت سوم است نماز را شكسته تمام كند و اگر به يادش بيايد بعد از داخل شدن در ركوع ركعت سوم نماز او باطل است ، و واجب است بر او اعاده در وقت ؛ و لو به ادراك يك ركعت از وقت ، و اگر نرسد قضا كند در خارج وقت .
مسأله 8 - اگر وقت نماز داخل شود و او حاضر و متمكن از نماز باشد و پيش از نماز سفر كند تا آن كه از حد ترخص بگذرد و وقت باقى باشد ، نماز را شكسته بخواند ، لكن سزاوار نيست ترك احتياط با تمام نيز .
مسأله 9 - اگر نماز چهار ركعتى از كسى فوت شود ، بايد قضا كند تماماً اگر چه در سفر باشد ، چنانچه اگر نماز شكسته از مسافر فوت شود بايد قضاء آن را شكسته به جا آورد ، اگر چه در سفر نباشد .
مسأله 10 - اگر نماز از كسى فوت شود كه در اول وقت حاضر و در آخر وقت مسافر بوده يا به عكس ، بايد در قضاء مراعات آخر وقت را بنمايد ، پس در صورت اول شكسته قضا مىكند و در صورت دوم تماماً به جا مىآورد ، لكن سزاوار نيست كه ترك احتياط كند به جمع كردن ميان قصر و تمام .
مسأله 11 - مستحب است مسافر در تعقيب نمازهايى كه شكسته به جا مىآورد ، سى مرتبه بگويد : « سبحان الله و الحمد لله و لا إله الَّا الله و الله اكبر » .
مسأله 12 - مسافر مخير است در صورت عدم قصد اقامت بين شكسته

142