نام کتاب : رسالهء نجاة العباد ( فارسي ) نویسنده : السيد الخميني جلد : 1 صفحه : 109
مسأله 5 - بر حوادثى كه بعضى از مردم بترسند اعتنايى نيست . مسأله 6 - منظور از گرفتن ماه و خورشيد مقدارى است كه با چشم ديده مىشود ، امّا اگر آن قدر كم باشد كه با وسائل علمى مىتوان ديد يا بسيار زود گذر است و فوراً باز مىشود ، نماز آيات واجب نيست . مسأله 7 - وقت اداء نماز آيات از اول گرفتن تا آخر باز شدن است ، و بنا بر احتياط واجب بايد شروع به نماز كند قبل از شروع كردن خورشيد و ماه به باز شدن . مسأله 8 - بعد از شروع به باز شدن ، نماز آيات را به قصد قربت بخواند نه به قصد اداء و نه به قصد قضاء . مسأله 9 - نماز آياتى كه براى زلزله شدن يا حوادث ديگرى واجب مىشود وقت اداء ندارد و هر وقت بخواند اداء است ، گر چه لازم است تأخير نياندازد از وقت حادثه . مسأله 10 - بر زنى كه حائض يا نفساء باشد و حيض و نفاس او در تمام مدت ماه و خورشيد گرفتن و يا سائر آيات باشد ، نماز آيات ظاهراً واجب نيست نه قضاء موقت و نه اداء بقيه . مسأله 11 - زنى كه در تمام مدت حادثه حائض يا نفساء نبوده و در قسمتى از آنها پاك بوده است ، لازم است قضاء نماز آيات را اگر از ماه و خورشيد گرفتن بوده ، يا اداء آن را اگر از زلزله يا حوادث ديگرى بوده بخواند ، بنا بر احتياط واجب . مسأله 12 - اگر ماه يا خورشيد گرفت و متوجه نشد تا بعد از باز شدن ، قضا بر او واجب نيست ، مگر آن كه تمام قرص گرفته بوده و او متوجه نشده كه بايد قضاء كند . مسأله 13 - اگر ماه يا خورشيد گرفت و متوجه شد ولى تسامح كرد و يا فراموش كرد تا بعد از باز شدن ، قضاء نماز آيات بر او واجب است . مسأله 14 - در حوادث ديگرى كه موجب نماز آيات است اگر متوجه نشد
109
نام کتاب : رسالهء نجاة العباد ( فارسي ) نویسنده : السيد الخميني جلد : 1 صفحه : 109