مسأله 2 - ركوع ركن است كه اگر عمداً يا سهواً كم يا زياد شود ، نماز باطل است ، مگر در جماعت كه زياد شدن ركوع به واسطهء متابعت از امام مانعى ندارد .
مسأله 3 - در ركوع لازم است آن قدر خم شود كه دستهاى او به زانو برسد و احتياط آن است كه كف دست به زانو برسد .
مسأله 4 - در ركوع لازم است به قصد انجام ركوع خم شود كه اگر به قصد ديگرى خم شد ، فايده ندارد .
مسأله 5 - خم شدن براى ركوع بايد از حالت قيام و ايستادگى باشد ، پس اگر سهواً رفت به طرف سجده ، امّا قبل از آن كه سر به زمين گذارد متوجه شد ، بايد بايستد و بعد ركوع برود ، امّا اگر از همان حال به حال ركوع آمد صحيح نيست .
مسأله 6 - در ركوع واجب است ذكر گفتن .
مسأله 7 - ذكر ركوع را مىتواند به صورت « سبحان الله » سه مرتبه يا « سبحان ربي العظيم و بحمده » يك مرتبه بگويد .
مسأله 8 - در ذكر ركوع طمأنينه واجب است و اگر پيش از رسيدن به حد ركوع شروع كند به ذكر گفتن يا پيش از تمام شدن ذكر سر از ركوع بردارد ، نماز باطل است ، مگر آن كه سهواً باشد .
سجده مسأله 1 - در هر ركعت از نماز ، واجب است دو سجده به جا بياورند .
مسأله 2 - دو سجده با هم ركن است كه اگر عمداً يا سهواً كم يا زياد شود نماز باطل است ، امّا اگر يك سجده سهواً كم يا زياد شد ، نماز باطل نمىشود .
مسأله 3 - در سجده لازم است هفت موضع روى زمين قرار گيرد : پيشانى ، دو كف دست ، دو سر زانو ، دو انگشت شست پا .
مسأله 4 - در مقدار پيشانى همين قدر كه صدق كند سر به سجده گذارده است گر چه محل سجدهء او به مقدار سر انگشت باشد كافى است .

103