دوم : رضاع بدان كه به واسطهء شير خوردن از زن طوايفى نيز بر مرد و زن حرام مىشوند و محقق شدن رضاع متوقف است بر امور و شرايطى :
اول : پيدا شدن شير در پستان زن از راه حلال و وطى جايز و اگر چنانچه رحم جذب كرد منى را از خارج باز شرط حاصل است ، چنانچه اگر وطى از روى اشتباه شده باشد ، شرط حاصل است .
دوم : بچه شير را بياشامد به مكيدن از پستان زن .
سوم : زنى كه بچه را شير مىدهد زنده باشد در مدتى كه معتبر است شير دادن .
چهارم : بچه اى كه شير مىخورد دو سال نداشته باشد .
پنجم : يكى از اين سه امر حاصل شود ؛ يا اين كه گوشت و استخوانش برويد به توسط شير دادن ، و يا اين كه يك شبانه روز پشت سر هم شير بخورد بدون اين كه شير ديگرى يا غذاى ديگر فاصله شود ، و يا اين كه پانزده مرتبه شير بخورد به نحو كامل . و بعيد نيست كه ميزان اصلى روييدن گوشت و استخوان باشد ، و براى تشخيص آن يكى از آن دو امر معين شده باشد ، لكن احتياط واجب آن است كه اگر يكى از آن دو امر حاصل شد ترتيب اثر دهند گر چه گوشت روييده نشده باشد و استخوان محكم نشده باشد .
مسأله 1 - اگر چنانچه زنى كه شير مىدهد شوهرش او را طلاق داد يا مرد ، مانعى ندارد و رضاع حاصل مىشود ، چنانچه اگر شوهر هم بكند اشكالى نيست .
مسأله 2 - چنانچه رضاع حاصل شد با مراعات همهء شرايطى كه در او معتبر است در اين صورت پدر و مادرى كه صاحب شير هستند در حكم پدر و مادر نسبى او مىباشد و همان اصناف هفتگانه كه به نسبت حرام بود به رضاع حرام مىشود .

368